Na de avonturen in Baños besloten we om even het reistempo wat te verhogen tot in Peru. We zaten ongeveer 34 uur in bussen, hebben 2000 kilometer afgelegd en zijn tussendoor in twee plaatsjes gestopt: Guayaquil in Ecuador en Mancora in Peru. Nu zijn we voor enkele dagen in Lima, waar Jacq het flink voor de kiezen krijgt.. maar we wel genieten van (picknicken in) Miraflores, fonteinen en het oude centrum.

Guayaquil
Na een busrit van ongeveer zes uur bereikten we Guayaquil, de grootste stad van Ecuador. Dit is een echte metropool, dus ook zeer geschikt als overstap richting Peru. De stad zelf hebben we niet echt gezien, maar het feit dat de meeste toeristen hier slechts een nachtje blijven zegt wel iets. We verbleven in een hostel in de buurt van het busstation, zondigden voor de eerste keer bij McDonalds en hebben verder vooral het hostel gebruikt om wat filmpjes en foto’s te uploaden naar de cloud (eindelijk weer eens goed wifi!), wat te kaarten en te relaxen.

Hostel in Guayaquil

Cruz del Sur
De volgende hadden we voor twee uur de bus geboekt naar Peru. Cruz del Sur staat bekend als een van de betere busmaatschappijen en heeft een goed bereikbare website. Wel zo fijn om een keer op voorhand te weten waar we aan toe zijn! Nadeel is wel dat we een dag eerder te horen hadden gekregen dat we zo’n twee uur van te voren ons al moesten melden op het busstation… Dat deden we niet helemaal braaf (we zijn niet gek), maar anderhalf uur voor vertrek waren we er wel. Dat gaf ons ook weer de tijd om nog even te lunchen.

De reis zelf was prima. Bus was redelijk comfortabel in de ‘regular’ klasse bovenin de bus. We hebben drie films kunnen zien (Spaans gesproken, Engels ondertiteld). De combinatie van de Millers, Gladiator en Taken gaf ons de nodige afleiding! En tussendoor kregen we ook nog een (weinig) smakelijke kip-met-rijst-maaltijd voorgeschoteld.

Ook de grensovergang ging weer enorm soepel. Er was een kantoortje waar zowel de balies waren voor exit Ecuador als entree Peru. Na het ene stempeltje gehaald te hebben van Ecuador, kon je dus zo door naar het stempeltje voor Peru. Behalve als je Tijs heet natuurlijk.. ik werd uit de rij geplukt door een Peruaanse agent omdat ik Nederlander ben, kreeg een aparte stempel en mocht me daarna eerst bij de Peruaanse balie melden om eerst een stempel te krijgen en vervolgens pas bij Ecuador uitgestempeld te worden. Dat het nog erger kan bewees een Ier die dezelfde behandeling kreeg. Hij vergat om z’n Ecuadoriaanse stempeltje te halen, dus moest dat nog snel doen voordat we weer de bus in gingen.

Mancora
Na alle avonturen in de bus arriveerden we rond elf uur ’s avonds in Mancora, een toeristisch plaatsje aan de kust in Noord-Peru. Hier is het hele jaar aangenaam toeven, dus een prima plek om nog enkele dagen van het strand te genieten. Mancora staat bekend als zeer toeristisch en zo oogde het ook. Weinig authentiek meer. Wij hadden gelukkig iets (Marcilia beach bungalows) geboekt waarbij we een kwartier rijden buiten het plaatsje zaten. We hadden onze eigen bungalow vlakbij het strand, met mooi uitzicht over palmbomen en de zee!

Lekker relaxed in het hostel

Na lekker uitgeslapen en ontbeten te hebben, zijn we naar het strand gegaan. Het waaide enorm hard, wat het zonnegenot weer iets verminderde. Er waren nauwelijks andere toeristen op het strand. Een paar mensen zaten tientallen meters verderop, af en toe kwamen wandelaars en mensen te paard langs. Na een aantal uur genoten te hebben van de zon gingen we terug voor lunch… en even later bleek dat ik roodverfikt was. Hoewel ik dacht me goed ingesmeerd te hebben, was ik dus toch nog een paar plekjes vergeten. En dankzij de harde wind merkte ik er weinig van. Jacqueline bleek gespaard te zijn door de zon zoals meestal… maarja, zij wordt dan weer gebeten door alle muggen en insecten. Zo hebben we het dus best aardig verdeeld. 😉 Die middag en avond zijn we lekker in en rondom de bungalows gebleven… Blogje schrijven, kaarten, boekjes.. het gebruikelijke werk!

De dag erop zou onze bus pas rond vijf uur vertrekken.. we hadden dus nog een volledige dag aan het strand. We zijn naar een verderop gelegen kustdorpje gelopen. We genoten van het mooie strand en de zee, maar schrokken van de hoeveelheid dode dieren die we hier aantroffen. We telden ruim twintig dode zeeleeuwen die op het strand lagen, een dode schildpad, enkele dode zeepaardjes, wat vissen, een grote krab… Heel apart om te zien! Zeker nadat we ze enkele weken geleden op Galápagos allemaal nog levend hadden gezien. Navraag in ons hostel leerde later dat de zeeleeuwen wel eens vergiftigd zouden kunnen zijn door lokale vissers… Echt heel erg.

Al wandelend over het strand…

Nadat we het volgende dorpje bereikt hadden, hebben we genoten van een heerlijke ceviche. Hieraan konden we merken dat we Peru hadden bereikt. Dit land staat bekend om een wat meer verfijnde en smaakvolle keuken. En na 2,5 maand door landen waar vooral veel rijst, bonen en gefrituurde kip op het menu stond is dat een hele verademing!
Terug naar het hostel hebben we een tuktuk genomen, waarna we op weg konden richting onze bus.

Foto’s

Nachtbus naar Lima
Onderweg naar Lima hadden we gekozen voor een nachtbus. Aangezien de rit zo’n 19 uur zou duren was dat geen overbodige luxe. Op deze manier scheelt het ons èn een hele dag reizen èn een nacht in een hostel (incl maaltijden). Het zou onze eerste nachtbus in Zuid-Amerika worden, dus we waren heel benieuwd hoe het ons zou bevallen! En hoewel het natuurlijk niet zo goed slaapt als een normaal bed is het ons prima bevallen. Stoelen konden 160 graden plat, wat een redelijke nachtrust mogelijk maakte. Het eten was niet denderend, maar wel binnen te houden. En we hadden onze eigen tv-schermpjes om films te kijken! Helemaal prima dus! Zeker nu de afstanden wat langer worden, zullen nachtbussen voor ons een goede manier worden om te reizen!
Er zat wel een schrikmomentje deze busreis… al in het begin voelde Jacqueline iets raars in haar mond. Het leek er op dat een stuk van haar kies was afgebroken. Dat betekende dus ook dat er waarschijnlijk een tandartsbezoekje stond te wachten in Lima… Iets waar je in Nederland al niet heel vrolijk van wordt, laat staan in Zuid-Amerika! Daarover later uiteraard meer…

Lima
Na een voorspoedig verlopen busreis kwamen we aan het eind van de ochtend in Lima aan. We verbleven in Lima in het Open Guest House in Miraflores. Een prima hostel in een erg leuke wijk. Via het hostel hebben we een afspraak met een tandarts geregeld voor Jacq. Na verder geïnstalleerd te zijn, zijn we vast wat door Miraflores gaan wandelen. De wijk heeft een mooi wandelpad en groot aantal parkjes aan de kust. Het strand en de zee ligt ligt tientallen meters lager onder aan hoge kliffen. Je hebt vanaf het pad (eigenlijk een groot langgerekt park) een prachtig uitzicht op de zee met talloze surfers in het water. Daarboven zweefden een stuk of tien paragliders rond. En in de parkjes was het een drukte van belang met sportende mensen, gezinnetjes of mensen die met hun hond wandelden. Kortom, een bijzonder leuke sfeer!

Een van de vele parkjes aan de waterkant met paragliders in de lucht

In een van de parkjes zagen we een grote groep mensen bij elkaar staan.. toen we even later hier weer langs liepen (nadat we bij de tandarts waren geweest), bleek dat het muziek werd gespeeld en diverse oudere Peruanen lekker aan het dansen waren met elkaar. Wat ontzettend leuk om te zien!
We kwamen nog langs een stuk park (de Amor) met bankjes die op Parque Guëll in Barcelona lijken te zijn geïnspireerd. Erg fraai! Kortom, Miraflores is een erg leuke en gezellige wijk. Een uitstekende basis om Lima verder te verkennen!

Dansen in het park..

Lien al helemaal in de kerst-sferen!

Tandarts
Maar wij kwamen nog niet toe aan Lima verkennen.. eerst moest het gebit van Jacq verkend worden door de tandarts. Tja… je kiest er niet voor natuurlijk, dus lachte Lientje als een boerin met kiespijn toen ze binnen stapte.
Tot onze grote vreugde was het gewoon een professioneel ogende tandarts waar men prima Engels sprak en ze al snel zagen wat er mis was met de kies. En een half uur later en slechts 20 euro lichter stond Jacq weer buiten met een vulling in de kies. Dat viel dus enorm mee, best wel een opluchting voor ons allebei.

Die avond kon ze er al gewoon weer normaal mee eten en het voelde goed aan! We gingen naar een restaurant (op aanraden van het hostel) waar ze ook een aantal lokale gerechten op de kaart hadden staan. Zo hebben we anticuchos geprobeerd, wat echt heel erg lekker smaakte.

Picknicken in Miraflores
De volgende dag was het zondag… en het was inderdaad een zonnige dag! De vorige avond hadden we een echt grote supermarkt ontdekt op het moment dat ik een etalage vol kerstspullen zag en Jacqueline per se naar binnen wilde… (zucht, haha). We besloten dus om lekker te gaan genieten en picknicken in een van de vele parkjes. Kaasjes, stokbroodje, olijfjes, wijntje.. allemaal dingen die we in de afgelopen maanden nergens hebben kunnen vinden! Daar genieten we nu dus volop van, terwijl we lekker in het zonnetje in het park lagen. Hoewel we eigenlijk die dag ook nog naar de oude stad wilden gaan, bleven we lekker in het park liggen en besloten we uiteindelijk maar om een dagje extra in Lima te blijven. 🙂

Genietend van het goede leven

Fonteinen
In de avond gingen we naar Circuito Mágico del Agua. Een groot park vol met fonteinen. Met de bus zou het een fluitje van een cent moeten zijn om er te komen… behalve als de bus op dat moment niet rijdt op de halte waar je staat te wachten. Lekker dan! Na een half uur wachten waren zelfs de locals het wachten beu en dat is meestal een teken aan de wand. Uiteindelijk kwamen we er achter dat er een probleem was en volgden we ze naar een andere bushalte. Daar was het uiteraard lekker druk en in de bus stonden we gezellig dicht op elkaar. Maar met dank aan een aardige Peruaanse wisten we bij de juiste bushalte uit te stappen voor het fonteinenpark!

Prachtige beelden van de fonteinshow

Door onze vertraging waren we iets later dan gepland en hadden we de eerste speciale show al gemist. Maar wat later begon er alsnog een speciale fonteinshow. Met muziek, lichteffecten en laserstralen werd er iets heel bijzonders neergezet gedurende zo’n twintig minuten. In het water zagen we diverse dansende figuren, condors en andere zaken die met Peru te maken hebben. Ik heb ondertussen al aardig wat dansende fonteinen gezien (van de Efteling tot aan Dubai), maar dit was wel de meest bijzondere denk ik. Echt heel mooi gemaakt!

Fontein-show

Kaartje voor oma is weer onderweg!

Oude centrum
Op onze laatste dag in Lima pakten we de bus naar het oude centrum van Lima. Een mooi systeem, voor 1 SOL (25 cent) zaten we zo’n drie kwartier in een overvolle bus. Maar we kwamen er wel… Het oude centrum van Lima kenmerkt zich door veel grote, statige gebouwen, kerken en paleizen. Mooi om doorheen te lopen, hoewel het mij niet echt helemaal wist te grijpen.

Plaza de Armas

Na enkele uurtjes door het centrum te zijn gelopen, gingen we weer met dezelfde bus terug naar het hostel. De rest van de dag hebben we heerlijk gerelaxed en de andere helft van de kaasjes en olijven opgegeten met wat geroerbakte groentes. Na drie nachten Lima is het toch echt weer tijd om verder door te trekken. Door naar Huacachina, een oase-dorpje in de woestijn!

Foto’s