De originele blog is te lezen op mijn Travelmessage blog.
Hoi allemaal!
Daar zijn we weer! In Ayutthaya dit keer. Een van de oude koningssteden in Thailand. Voor meer informatie: http://en.wikipedia.org/wiki/Ayutthaya_Kingdom 🙂
Vrijdag ben ik vertrokken uit Bangkok. Ik heb genoten van die stad, maar was verschrikkelijk blij weg te kunnen. Het is eigenlijk allemaal net iets te veel. Te veel mensen die iets van je willen, te veel herrie, te veel indrukken. De laatste avond in Bangkok ben ik nog naar de MBK gegaan, dat is een gigantische shoppingmall. Daar heb ik wat rondgestruind, een paar nieuw t-shirts gekocht en ’s avonds ben ik naar Harry Potter gegaan!
In Nieuw Zeeland heb ik de boeken gelezen, dus dat vond ik wel een mooie rode draad in mijn reisavonturen. Om 21:00 zou de film beginnen, toen was de zaal nog bijna helemaal leeg. Logisch, want we kregen eerst 20 minuten reclames te zien. Daarna stond ineens de hele zaal op om de koning te eren. Een filmpje werd getoond met beelden uit zijn leven.
Ik heb de volgende dag de lokale trein voor 15 Baht naar Ayutthaya genomen (de tuk tuk kostte me 70 baht, haha). Een oud treintje, met houten bankjes en een mix van lokale mensen, reizigers en paar monks. Tegenover zat een oude man die een paar woordjes Engels sprak, maar hele verhalen probeerde te vertellen. Ondertussen zat hij met een papiertje in zijn neus te porren om telkens een nieuwe nies op te wekken. Heerlijk!
Maar verder was het een prima treinreis en vol goede moed stapte ik uit in Ayutthaya. Op internet had ik wel een hostel gezien, maar eigenlijk had ik geen idee waar ik heen moest. Dus sprak ik maar een andere backpacker aan. Het bleek een Nederlandse gozer te zijn die een jaar in Australie is geweest en dusdanig door het reisvirus was gegrepen, dat hij nu nog een half jaar Azie er achteraan plakt. Why not!?
Na een praatje gemaakt te hebben besloot ik dat ik mee zou gaan met naar zijn guesthouse. Why not? Bleek dat hij dat geboekt had via de reisorganisatie waar ik ook met de Tuk Tuk naar toe was gebracht. Net als vele vele anderen… Natuurlijk betaal je in verhouding veel te veel, maar het is dus wel prima geregeld. Zo erg is die oplichterij dus ook weer niet. Het is gewoon de lokale toeristeneconomie die op die manier werkt.
Aangekomen bij het hostel bleek het echt een geniale plek te zijn. Oud klein Thais vrouwtje met drie tanden die de boel runt.. Maar ze is zooo ontzettend lief en vriendelijk. Wat een verademing na Bangkok. Na vijf minuten behandelt ze je al als je zoon en of je wilt of niet.. je gaat er in mee. One more night, one more beer, one more …
Dat is haar liedje dat ze waarschijnlijk zelf bedacht heeft en de hele dag zingt. Ben er nu twee nachten geweest en het was twee keer een prachtig feest (met de volgende ochtend een prachtige kater).
Verder kookt ze heerlijke Thaise maaltijden voor je.. en dat allemaal voor slechts 200 Baht per nacht (en 60 voor een biertje :-))
Tussen al die dolle pret door hebben Sjoerd en ik natuurlijk ook nog het stadje bezocht. De eerste dag zijn we na aankomst met de trein lekker op de fiets er op uitgetrokken. De oude tempels gezien, mooie foto’s gemaakt en genoten van een fietstochtje door een relaxede stad.
De volgende dag heeft een van de vrienden van het hostel (Bort) ons meegenomen. Hij oefent zijn Engels en wilt een tour guide worden. Echt een superaardige gast. Hij heeft ons weer meegenomen naar een andere tempel en ons daar rondgeleid. Heel leuk allemaal!
En nu hebben we weer t fietsje gepakt en rijden we op ons gemakje een beetje rond. Vanavond ga ik met de nachttrein naar Chiang Mai. En wat we daar allemaal gaan beleven??? Dat weten we in de volgende blog!
Oja… bij de blog over Dubai heb ik een aantal foto’s toegevoegd nog (al een paar dagen geleden). Anders geloofde Berrie niet dat het allemaal echt gebeurd was!
Daaag allemaal!