De originele blog is te lezen op mijn Travelmessage blog.
In mijn vorige blog schreef ik al dat ik veiling in Bangkok was aangekomen. Van de ene gekheid (Dubai) rechtstreeks de volgende in…
Wat een stad. De eerste dag heb ik vooral geslapen en een klein beetje door de stad gekuierd. ’s Avonds op straat een bordje met eten gekocht voor een habbekrats en al etende de idioterie op Khao San Road bekeken.
Daarna mijn blog over Dubai geschreven en lekker in bed nog het een en ander liggen lezen.
De volgende dag iets langer in bed blijven liggen dan eigenlijk mijn bedoeling was, maar er moest nog wat slaap ingehaald worden! Daarna de stad in gegaan. Where to go? What to do? Zo groot, zo enerverend. Ik ben maar gaan lopen, eerst richting Tourist Information voor een fatsoenlijke kaart van de stad. Daarna naar wat Boeddha’s op straat. Ondertussen sloeg ik de tuk tuk-mannetjes, maatpak-verkopers, masseurs en ander gespuis druk van me af. Ze hebben volgens mij prima door dat er een nieuw visje in de oceaan van reizigers rondzwemtL ideale prooi!
Maar ik was dapper en stapte met een vastberaden blik in de ogen door. Duidelijk op weg naar een doel! Dat dat niet zo was, hoeven zij niet te weten natuurlijk…
Maar uiteindelijk was er toch een slinkse Thai die door mijn barricades heen wist te komen. Hij vroeg iets en in plaats van de blik op oneindig kwam mijn zachtaardige en vriendelijke karakter naar boven. Oftewel, ik antwoordde. Na wat prietpraat, kwamen de tips. Na half twee moest ik pas naar het Royal Palace gaan… nu was er iets met de koning (dat was echt zo trouwens!). Hij vroeg naar mijn verdere plannen en ik vertelde dat ik naar Chiang Mai wilde uiteindelijk.. Dat was toeval, daar kwam hij vandaan!
En wat ik allemaal van plan was in Bangkok. Ook naar die Boeddha van wel 45 meter hoog? En de lucky Boeddha? En hij zei nog iets over de TAT, het officiele reisbureau vanuit de regering om toeristen te helpen.
Maar als ik een tuk tuk wilde hebben, moest ik zeker geen 50 Baht betalen! Hooguit 10…
En warempel, daar stopte ineens een tuktuk-meneertje! En voor ik het wist zat ik prinsheerlijk op de achterbank van de tuk tuk die me voor maar tien Baht naar al die mooie tempels zou vervoeren. Natuurlijk wist ik al wel dat ik voor de gek zou worden gehouden, maar het was maar tien baht.. en de tuk tuk is een heel avontuur. En die Boeddha klonk ook wel reusachtig.
Dus eigenlijk zat ik er prima. De vriendelijke tuk tuk thai nam nog een fotootje van mij achter het stuur van de tuk tuk. En de eerste twee tempels waren gratis. Dat had ik niet verwacht, aangezien ik rekende op de verhalen dat de tuk tuk rijders betaald krijgen voor het afleveren van mensen bij bepaalde tempels.
Ze krijgen echter betaald voor het droppen van toeristen op andere plaatsen. Zo heb ik na de Big Boeddha en de Lucky Boeddha nog een toerisme-bureau, een souvenirshop en een kleermaker van dichtbij gezien. Gelukkig was ik telkens zo weer buiten, want ik had daar geen behoefte aan. En zeker niet op deze manier. Het hielp heel goed door meteen te zeggen dat ik alleen voor informatie kwam. De vriendelijkheid verdween heel snel en ik kon zo weer gaan.
Voor de tuk tuk chauffeurs werkt het zo dat als ze een toerist afleveren en deze blijft even binnen, dat ze dan benzinebonnen krijgen. En waarschijnlijk krijgen ze ook nog betaald als ik een reis zou boeken of een pak zou kopen. Maar dat deed ik niet.
Uiteindelijk bracht mr Tuk tuk me toch nog naar een laatste tempel, waarna hij ineens verdwenen was. Die tien baht heb ik al niet meer hoeven te betalen, maar dat was me al wel duidelijk dat het daar niet om te doen was!
Al met al vond ik het een heel avontuur. Het zit allemaal goed doordacht in elkaar en er zijn veel mannetjes die er aan mee werken. Bij de tempels zijn er ook weer mannetjes die vriendelijk een praatje met je maken met een tip voor een kleermaker etc.
En uiteindelijk zijn veel toeristen toch van plan iets in die richting te kopen, dus waarom niet bij de plek waar ze toch al heen gebracht worden? En anders heb je een goedkoop ritje en een heel grote Boeddha gezien.
Daarna heb ik de hele dag een beetje rondgestruind. Onderweg vier Ozzies ontmoet waarmee ik verder ben opgetrokken die dag. Grappig genoeg hadden zji die ochtend ook vanalles gezien vanuit een Tuk tuk, waaronder dus een kleermaker en een soevenirshop.
Samen met hen ben ik na heel wat rondlopen over kleine marktjes en langs tempeltjes en na het zien van een hele stoet soldaten met mutsen (ter ere van de koning denk ik dus) naar het station gegaan, waar zij later die avond hun trein naar Laos zouden hebben. We zaten met z’n vijven in een tuk tuk die op volle snelheid door het verkeer heen zoefde van links naar rechts. Maak je niet ongerust, oma… ik leef nog! Maar ook dat was weer een heel bijzondere ervaring!
Vandaag eigenlijk weer hetzeflde recept. Het lijkt wel of er minder tuk tuk-mannetjes op me afkwamen. Misschien straal ik dus al wel een Bangkok-ervarenheid uit die ze weghoudt… 😉
Verder het Royal Palace gezien (met uiterst modieuze paarse leenbroek, die geweldig stond bij mijn paarse shirt), de Wat Arun en nog heel Wat meer. Probleem is een beetje dat ik al die namen niet echt onthoudt. Maar verder weer veel over allerlei curieuze marktjes gelopen. Wat een ongelooflijke hoeveelheid rommel bieden ze aan! Tot aan kunstgebitten aan toe. Ik vermoed tweederhands trouwens… heel veel van de spullen wel.
Morgen ga ik verder naar Ayutthaia. Ben benieuwd wat dat me te bieden heeft. En vanuit daar reis ik door naar Chiang Mai. Ik verheug me er al op. En verder… nog geen idee! Vast richting een of ander bounty-eiland. Maar ik weet nog niet precies welke dat gaat worden. Ze hebben allemaal zo hun voor- en nadelen.
Maar ik heb nu nog maar een minuutje internettijd! Dus verdere verhalen komen later, hoewel t meest al wel verteld zal zijn. Moraal van het verhaal: veel rondgesjokt, veel boeddha’s gezien.. en mijn zintuigen optimaal benut. In BKK ruik, proef, voel, zie en hoor je continu vanalles!
Groetjes!!!!