We traden in de voetsporen van de Inca’s en van vele vele toeristen. Cusco is de toegangspoort tot Machu Picchu en de Sacred Valley en in de stad zelf zijn ook talloze overblijfselen te vinden van de Inca’s. Tegenwoordig is het oude centrum domein van vele toeristen, die vrijwel allemaal een bezoek willen brengen aan een van de meest bekende en magische plekken van Zuid-Amerika: Machu Picchu. Dat deden wij uiteraard ook.. maar eerst vermaakten we onszelf in Cusco! Deze blog gaat over Cusco, onze belevenissen in de Sacred Valley en Machu Picchu volgen nog!

Cusco
Cusco is de vroegere hoofdstad van het ‘Rijk van de Vier Windstreken’ van waaruit het Incarijk zich ontplooide en ooit een gebied bestreek van Quito (en de evenaar ;-)) in Ecuador tot aan Santiago in Chili.
Cusco was ooit ontworpen in de vorm van een puma (nu is daar weinig meer van te zien dankzij de explosieve groei in bevolking en toerisme). Als centrum van het Incarijk kende het een groot aantal tempels, paleizen en andere indrukwekkende bouwwerken.
De Spaanse veroveraars beschreven Cusco bij de ontdekking als een stad van goud en licht. Maar niet lang daarna maakten ze de stad met de grond gelijk na de verovering en bewerkstelligden zo het einde van het ooit zo machtige Incarijk. De stad werd geplunderd en platgebrand. Dank daarvoor, Spanjaarden. Bijna net zo’n verachtelijke streek als de goal van Iniesta in 2010.
Gelukkig voor ons bleven de metersbrede stenen muren over, waarop de Spanjaarden maar een kolonie bouwden. Goede zet, aangezien deze fundamenten aardschokbestedig bleken te zijn. Goede bouwers dus, die Inca’s! Nu zijn dus gelukkig nog vele van de muren te zien, die door de Inca’s in elkaar zijn gezet. Meesterwerkje dat nu nog te bewonderen is, is de 12-hoekige steen die in een muur is gepuzzeld. Waarschijnlijk een van de meest gefotografeerde stenen ter wereld.

De beruchte 12-hoekige steen!

Hostel La Boheme San Blas
Wij verbleven in hostel La Boheme, gelegen in de wijk San Blas. Een leuke wijk vol nauwe straatjes, artiesten en kleine zaakjes. Een erg leuke wijk om te verblijven dus! Dit hostel is enkele dagen geleden van locatie veranderd en zit nu zo’n 20 meter verderop. Op de nieuwe locatie werd nog volop gewerkt om het nog leuker aan te kleden. Maar ook nu al was het een fijn plekje met een mooie binnentuin en het beste hostel-ontbijt dat we tot nu toe gehad hebben.. Iedere ochtend kregen we namelijk een verse crêpe voor onze neus gezet. Bij het hostel hoort namelijk ook een crêperie, die op de oude locatie zit. Goed geregeld dus!

Heerlijke binnentuin van het hostel

Eerste dag in Cusco
Na onze lange nachtelijke busreis uit Arequipa, kwamen we om 6 uur in de ochtend aan in Cusco. Gelukkig konden we onmiddellijk in onze kamer terecht.. dus hebben we het restant van de ochtend gebruikt om lekker te slapen. Dat was mij namelijk niet echt heel goed gelukt in de bus. Na enigszins uitgerust te zijn, zijn we lekker door San Blas en het oude historische centrum gaan slenteren. We hebben de eerste ideeën ontwikkeld over ons aanstaande bezoek aan Machu Picchu (daarover later meer) en we hebben de dag afgesloten bij een restaurant waar het motto is dat alles te ‘verhamburgeren’ is.. Een motto dat ons wel aanspreekt. En ze verstonden hun vak, uitstekende burgers!

Todo es hamburguesable!

Walking tour door Cusco
De volgende dag hebben we in de ochtend lekker rustig aangedaan. Genoten van een heerlijk schijnend zonnetje, een crêpe en ondertussen nog wat brainstormend over onze Machu Picchu-plannen.
In de middag gingen we op pad naar de Free Walking Tour, waarmee we wat meer informatie hoopten te krijgen over deze indrukwekkende stad. Dat viel enigszins tegen, maar wellicht kwam dat omdat we mogelijkerwijs te laat aanhaakten. We hadden de informatie geïnterpreteerd als zijnde om 13:00 op het Plaza de las Armas, maar waarschijnlijk begon het al drie kwartier eerder en kon je eventueel op dat tijdstip ook nog aanhaken. Jammer, maar niet getreurd! Wij liepen vrolijk verder met de meute, een aantal trappen omhoog tot we bij een fraai uitzichtpunt kwamen. Vanuit daar konden we met een bus gratis mee omhoog tot een nog mooier uitzichtpunt met een groot wit Christusbeeld. Tot zover helemaal prima dus, maar helaas kwam de regen daarna met bakken uit de hemel vallen. Terwijl we langs de ruïnes van Sacsayhuaman (ongeveer uit te spreken als sexy woman) liepen (renden) hadden we weinig tijd om hier van te genieten. Jammer, maar nog genoeg oude stenen in het vooruitzicht! Gelukkig was het volgende onderdeel van het programma binnen, waar we een uitleg kregen over diverse stoffen die de lokale bevolking gebruikt voor de productie van (alpaca)kleding. Natuurlijk hoorde hier een bezoekje bij aan het winkeltje waar alles voor ons met 40% korting was! Waarschijnlijk was alles nog steeds minimaal 80% te duur, maar korting is korting, nietwaar? Jacq kocht dus een paar prachtige, warme handschoenen van (vermoedelijk) baby-Alpaca-wol. Geen slechte aanschaf met nog een aantal hooggelegen (en dus koude) bestemmingen in het vooruitzicht!

Na dit cultureel vermaak gingen we door naar een hostel met een prachtig uitzicht over stad. Hier stond het slotstuk van de tour op het menu, namelijk een lesje in het maken van Pisco Sour! Dit is het nationale drankje van Peru (ook de Chilenen schijnen het te claimen volgens wikipedia, dit zullen wij later pas kunnen ontkennen of bekrachtigen). Een deel Pisco, wat eiwit, wat limoen, suikersiroop, ijsklontjes en een drupje bitter. Wat een feest, voornamelijk het proeven achteraf natuurlijk. 😉

Pisco sour!

Ondertussen bleef het helaas koud en nat. Na even opgedroogd en opgewarmd te zijn in het hostel, zijn Jacq en ik maar naar de hoogstgelegen 100% Iers gerunde Irish Pub (hun eigen claim of faim) gegaan voor wat biertjes! Aangezien het daar binnen behaaglijk warm was, bleven we lekker zitten waar we zaten en gingen we voor een volgende avond met gringo-voer. Een prima Shephards Pie en lasagna gingen er goed in!

De Irish pub en de hamburgerkoning naast elkaar!

Coricancha/ Temple of the Sun
Op onze derde dag in Cusco hadden we besloten eerder op pad gegaan. Dit als les uit de vorige twee dagen waarin het in de ochtend heerlijk weer was geweest, maar vanaf een uur of twee lelijk begon te regenen (het regenseizoen begint nu zo’n beetje namelijk). Uiteraard bleef het deze hele dag heerlijk weer…. maar daarover zullen we sowieso niet klagen!

We gingen na de crêpe achter de kiezen te hebben op weg naar Coricancha, oftewel de tempel van de zon. Op deze oude Inca-tempel hebben de Spanjaarden een kerk gebouwd. Maar de restanten van de oude tempel zijn nog zichtbaar en tegenwoordig zeker een bezoekje waard. We zagen eenzelfde schildering als die wij in onze hostelkamer hebben. We vermoeden dat de schildering in onze kamer het origineel is, maar helemaal zeker weten we het niet.

Op de eerste foto is waarschijnlijk het origineel te zien, de tweede de kopie

Peruvian Cooking Class
Na al het heerlijke eten in Peru, wilden we wel eens achter het geheim van de recepten komen.. om daar thuis vervolgens mee te pronken natuurlijk. Helaas is dat laatste niet helemaal gelukt, maar we hebben wel een erg leuke cooking class gedaan.
We maakten kennis met twee andere cursisten en met de ‘chef’. Volgens ons was hij trouwens helemaal niet zo’n chef, maar sprak hij Engels, kon hij enkele gerechten maken en was hij slim genoeg om dat concept te verkopen aan de gringo’s. De gerechtjes waren voor ons al bepaald. Vooraf de onvermijdelijke Pisco Sour, daarna als voorgerecht een Crema de Moraya. Het hoofdgerecht was Aji de Gallina en als nagerecht stond Mazamorra Morada op het menu.

Proosten met Pisco Sour (en Pisco Maracuya)

Maar allereerst mochten we mee naar de lokale markt om de ontbrekende ingrediënten in te slaan. We kregen ook wat uitleg over een en ander. We kwamen vrij veel ingrediënten tegen die we in Nederland waarschijnlijk niet (of moeilijk) zullen kunnen krijgen. En aangezien we deze in de gerechten gebruikten, wordt het waarschijnlijk ook lastig om de recepten in Nederland voor jullie als trouwe lezers te maken. 🙂

Paarse mais, basis voor ons nagerecht

Moraya, gedroogde aardappel. Basis voor onze soep

De crema de Moraya was een soepje met daarin gedroogde aardappel (moraya) verwerkt. Het smaakte best redelijk, maar niet heel erg bijzonder!
Aji de Gallina is een soort kipragout met rijst en aardappel. Deze vonden wij best lekker! Aji is een oranje paprika/ peper, die hier in Peru redelijk pittig is.
Mazamorra Morada is een mierzoet nagerechtje, gemaakt van paarse mais. Die paarse mais gebruikt men hier ook voor allerlei drankjes en sauzen overigens. Volgens mij heb ik deze nog nooit gezien in Nederland.

Voor de fijnproevers onder jullie bij deze het recept van het hoofdgerecht. Dit is in Nederland nog best prima na te maken! Veel succes! 😉

Aji de Gallina (voor 4 personen)
– Rijst (gekookt uiteraard)
– 4 kipfilets
– 4 gekookte aardappelen
– 25 pinda’s
– 4 teentjes knoflook (wij gebruikten meer, dus naar eigen inzicht ;-))
– 1 theelepel komijn
– 1 theelepel peper
– 4 aji pepers (NB: de pepers die wij gebruikten waren een stuk minder scherp dan degene die we in Nederland kennen! 1 chilipepertje lijkt me meer dan voldoende, wellicht kun je dan nog zoete paprika toevoegen).
– 1 rode ui
– 6 kopjes kipbouillon
– 16 crackers
– 100 milliliter melk
– 100 gram kaas (de kaas die we hier gebruiken is redelijk mild van smaak, wellicht dat roomkaas een prima alternatief is)
– zout
– 8 olijven
– 2 hardgekookte eieren

* Rijst, aardappelen, kipfilet en eieren koken. Spreekt voor zich lijkt me.
* Uitje en knoflook fruiten. Chilipepers, komijn en peper toevoegen. Daarna de kipbouillon erbij.
* Als alles lekker geprutteld heeft mag de hele mikmak in de blender, samen met pinda’s, kaas, melk en crackers. Dit wordt de saus.
* Als alles mooi gladgeblend is, kan het weer opgewarmd worden. Voeg hierbij de bouillon toe. Naar eigen smaak wellicht wat zout toevoegen.
* De gekookte kipfilet lekker in stukjes scheuren of snijden. Zodra de saus op temperatuur is mag de kipfilet er bij. Of niet, dat mag je zelf weten.
* Aardappelen (geschild) in tweeën snijden. Zelfde geldt voor de eieren.
* Presentatie: aardappelen op het bord (platte kant naar beneden), daaroverheen de kipfilet en de saus. Rijst in een mooi bultje er naast presenteren. Half gekookt eitje er naast leggen en het geheel afmaken met wat (zwarte) olijven.

NB: voel je vrij culinaire vrijheden toe te passen op bovenstaand recept. Dit is ongeveer hoe wij het ons herinnerden in combinatie met de ingrediëntenlijst die we meekregen. In die laatste stonden ook wat vermoedelijke foutjes of onduidelijkheden..

Eet smakelijk! We zouden het erg leuk vinden als iemand binnenkort dit gerecht maakt en ons het laat weten!

Het eindresultaat zou er ongeveer zo uit moeten zien!

Voorbereiding Machu Picchu!
Een bezoek aan Peru is niet compleet zonder Machu Picchu gezien te hebben. Een van de hoogtepunten van Zuid-Amerika voor veel toeristen… dus dit wilden we absoluut doen! Alleen de manier waarop.. daar waren we nog niet over uit. De Inca-trail is een van de beroemdste wandelingen ter wereld, maar moet ook zeker een half jaar van te voren geboekt worden. Geen optie voor ons, aangezien wij onze flexibiliteit graag wilden behouden.

Er zijn een flink aantal alternatieven. Zo hoorden wij van Mike en Kate lyrische verhalen over hun vierdaagse Lares-trek. Dit was onze allereerste optie, maar eenmaal bij de tour-operator aangekomen bleek dat wij dan de enige toeristen zouden zijn. Vier dagen alleen te midden van een staff van minimaal 4 man vonden we met z’n tweetjes net iets te veel van het goede. Jammer dat er geen mede-wandelaars bleken te zijn voor deze trek, anders hadden we waarschijnlijk deze wandeling wel gedaan ondanks de hoge kosten. Na een aantal brainstormsessies en diepe overpeinzingen kozen we er voor om op eigen gelegenheid door de Sacred Valley te reizen met als einddoel Machu Picchu. Een stukje goedkoper en het gaf ons de mogelijkheid om naar eigen inzicht door deze prachtige vallei te reizen en een aantal fantastische tempelruïnes te bezoeken. Meer over deze tocht in een volgende blog!

Laatste dag Cusco
Hier maak ik een kleine sprong in de tijd. We bleven namelijk nog een dagje in Cusco na onze trip door de Sacred Valley en Machu Picchu. Deze dag stond in het teken van uitrusten van een vermoeiende trip en wat praktische zaken.. zoals een ticket voor onze volgende bestemming regelen (we gaan naar Copacabana!) en een kappersbezoekje voor Jacqueline! Een en ander ging gepaard met een toeristische tour door de buitenwijken van Cusco.. uiteraard vonden wij het te lastig om gewoon in een rechte lijn naar het busstation te lopen. 😉 Positief gevolg was wel dat we daardoor een heerlijke zaakje vonden voor broodjes en een stuk taart!

Jacq bij de kapper!

Daar aan de Copa… op naar Bolivia!
Ondertussen vertrokken we dus weer uit Cusco! Een prachtige plaats! Machu Picchu was echt geweldig, maar daarover dus snel meer. 😉 Nu gaan we Peru weer verlaten na zo’n drie weken. We zijn wat sneller door dit land gegaan, maar beide hebben we een erg positief gevoel overgehouden aan dit land! Heerlijk eten, mensen waren over het algemeen vriendelijk (maar niet zo lief en vriendelijk als in Colombia!) en we hebben echt supermooie dingen gezien en meegemaakt. Het zandhappen in Huacachina was super, Arequipa heeft ons hart gestolen met heerlijk weer en eten en de Sacred Valley en Machu Picchu waren magisch!

Machu Picchu was fantastisch… Wil je weten wat voor avonturen we daar hebben meegemaakt? Blijf dan uitkijken naar de volgende blog! (ja, dit is een cliffhanger)

Maar nu gaan de avonturen dus verder in Bolivia. We pakten maar weer eens een nachtbus, ditmaal (met stopover in Puno) naar Copacabana! Niet het wereldberoemde strand in Rio, maar een relaxed plaatsje aan het Titicanameer.

Foto’s van Cusco