Cartagena, de mooiste stad van Colombia. Kleurrijk, levendig, vriendelijke mensen. Een stad waar we het zo goed naar de zin hadden dat we een nachtje extra bleven om te kunnen blijven genieten! En Jacqueline is een beetje verliefd geworden op deze stad.. dus ooit zullen we terugkeren.
Na de uitdagende reisdag, zoals beschreven in de vorige blog, waren we blij om in Cartagena te zijn. Samen met Simon en Katy vonden we een plekje in Hotel Marlin, een goedkoop en degelijk hotel in Getsemani. Dit is de wijk die tegen het oude centrum van Cartagena aan ligt en hier zitten enorm veel hostels, hotels en eettentjes. Een erg leuk stukje van Cartagena ook. Toevalligerwijs zaten Binh, David en Gina van de San Blas groep ook al in dit hotel. Dat was meteen dus al gezellig! De eerste avond hebben we gegeten bij een lokaal restaurantje om de hoek (voor nog geen 10 euro samen zaten we vol) en daarna zijn we doodmoe naar bed gedaan.
Cartagena verkennen!
Aangezien Cartagena bekend staat als drukkend heet, zijn we de volgende dag vroeg opgestaan (naar onze begrippen) om op pad te gaan. Helaas regende het op dat moment, dus we hebben ons ontbijt gehaald bij het bakkertje op de hoek en hebben dat in het hotel opgegeten. En zodra het niet veel later droog werd, zijn we de stad ingegaan. De temperatuur was aangenaam en dat gold ook voor onze eerste kennismaking met Cartagena. We zijn lekker door de oude stad geslenterd, over een stukje van de dikke verdedigingswallen en langs alle kleurrijke huizen. We hebben een tijdje lekker gezeten in een parkje, om de drukte van alle mensen om ons heen te kunnen aanschouwen. Kinderen voerden de duiven, er kwamen diverse mannetjes langs met karretjes voor een verfrissend drankje, een ijsje, wat te eten of om toeristenprullaria te verkopen. Een andere man was heel rustig zijn spullen aan het opbouwen om een preek te kunnen gaan voeren over het geloof. En weer vele anderen zaten net als wij lekker op een bankje om een en ander te aanschouwen. Heerlijk!
Tegen lunchtijd zijn we een winkeltje ingelopen om een Colombiaanse snack te verorberen (iets met bladerdeeg, kaas en kip) en daarbij een heerlijke jugo te drinken. Je kunt hier overal superlekkere verse sapjes krijgen in alle mogelijke smaken. Wel hebben ze het automatisme om ook overal een flinke schep suiker bij te gooien.. wat eigenlijk overbodig is omdat het fruit al zoet is van zichzelf. Dus als we er aan denken bestellen we de jugo het liefste sin azucar. 🙂
Daarna was het tijd voor een siësta, aangezien het al flink warm was geworden buiten. Jacq was lekker haar boekje aan het lezen en wat dingen over de stad en over Colombia aan het opzoeken, terwijl ik druk bezig was met de blog over San Blas en Capurganá en de foto’s te uploaden.
Rond 4 uur was het een mooi moment om weer de stad in te gaan. Maar op dat moment kwamen we ook David tegen die ons vroeg om een emmer ijswater over hem heen te gooien om hem te helpen met zijn ALS icewater challenge. Geen probleem natuurlijk en hilariteit alom.
Daarna zijn we alsnog de stad ingelopen. Aan het eind van de middag is de temperatuur echt perfect, en ook de vele kleuren van de stad komen nog beter tot hun recht. Waarschijnlijk is dit het mooiste moment om door Cartagena te lopen. Er is ook lekker veel leven op straat. Op diverse plekken bouwen mensen dingen op om ’s avonds van alles te kunnen verkopen, locals en toeristen lopen samen door de nauwe straatjes van Cartagena. En wij dus ook.
Tegen de tijd dat de zon onder zou gaan gingen we naar een plek op de verdedigingswal, vanaf waar je het beste zicht zou hebben op de ondergaande zon. Van dat laatste was helaas geen sprake door de vele bewolking, maar het was wel een heerlijke plek. We troffen hier ook de anderen uit de San Blas groep, kochten een paar biertjes en zaten lekker op de wal om te genieten van het uitzicht op de zee en de stad, terwijl het langzaam donker werd. Een fijn plekje dus!
Nadat het echt helemaal donker was geworden, kuierden we door de stad op weg naar iets te eten. In de stad was het ondertussen lekker druk en was er veel te doen. Maar wij liepen door naar onze eigen wijk, waar het een stuk voordeliger is om te eten. In een klein restaurantje vonden we weer een spotgoedkope maaltijd. Niet heel bijzonder, maar als backpackers moeten we ook een beetje op ons budget proberen te letten. 😉
Plaza de la Trinidad
Daarna zijn we naar een plein, Plaza de la Trinidad, gegaan in Getsemani, waar het ’s avonds lekker druk is met allerlei mensen die een biertje drinken en genieten van de avond. Om het plein stonden ook een aantal eetstalletjes, die indrukwekkende maaltijden maakten. Veel locals kwamen hier om te eten. En op een gegeven moment zagen we ook twee backpackers die we herkenden; Mike en Kate. Ook zij hadden Capurganá verlaten en hadden die dag de verschrikking van Turbo overleefd en waren tegen precies dezelfde uitdagingen aangelopen tijdens de busrit. Mooi om te zien dat er blijkbaar wel een heel systeem achter die gekte in Turbo zit, maar dat je dat niet echt zo voelt als je er zelf belandt.
Maar ook zij waren dus veilig in Cartagena aangekomen en hadden een hostel in de buurt van de onze gevonden. Met de hele San Blas groep dronken we nog wat. De volgende dag vertrokken Binh, David en Gina namelijk alweer naar Santa Marta. Zij lopen enkele dagen op ons voor ondertussen. 😉
Dag twee in Cartagena
De volgende dag begonnen we weer redelijk op tijd met een ontbijtje in een lokaal cafe. Jacq had een fruitsalade met muesli en yoghurt (weer een keer ontbijten zoals thuis) en ik ging voor de arepa (soort van hele dikke pannenkoek, maar iets compacter en met een andere smaak dus eigenlijk niet echt een pannenkoek) met gebakken ei en guacamole (ontbijten met lokale specialiteiten!).
Vervolgens zijn we richting het grote kasteel gelopen. We zijn er niet naar binnen gegaan, omdat mijn ervaring leert dat dit soort grote attracties vaak niet echt ‘value for money’ bieden. In iedere stad kun je wel een kasteel, paleis of iets van dergelijke orde bezoeken. Bijna altijd betaal je dan de hoofdprijs en loop je in een massa toeristen. Jacqueline was het hier mee eens en ’s avonds werden we ook bevestigd door Simon en Katy dat het inderdaad erg duur was voor wat je te zien krijgt. Wij zijn dus lekker een rondje om het kasteel gaan lopen en daarna zijn we onze eigen wijk (Getsemani) gaan verkennen. Minder toeristisch, minder gepolijst, maar nog steeds erg kleurrijk en levendig.
Na de gebruikelijke siësta zijn we in de middag weer teruggegaan naar de oude stad van Cartagena. Dit keer zijn we over bijna de hele verdedigingswal gelopen. Enerzijds met uitzicht op de oude stad en de kleurrijke huisjes, anderzijds uitzichten op het kasteel, de zee en de rest van Cartagena.
Al snel kwamen we een aantal schoolkinderen tegen die hun Engels aan het oefenen waren. Iets waar ik altijd graag aan meehelp.. Dus werden Jacqueline en ik ‘geïnterviewd’ door de kinderen. Ze stelden een aantal vragen over ons en wat we van Colombia en Cartagena vonden. Erg grappig!
Filmpje van het diepte-interview dat met mij werd gehouden
Na de interviews vervolgden we onze weg over de verdedigingswal en zagen veel kinderen vliegeren en voetballen. Heerlijk om even relaxed op de wal te zitten en te kijken naar al die spelende kinderen!
Uiteraard kwamen we tegen zes uur weer aan bij het punt waar we de zonsondergang zouden kunnen zien. Daar zagen we wederom geen zonsonderdag, maar uiteraard wel onze San Blas vrienden! En met wat biertjes erbij genoten we van de stad die langzaam donker werd. Dit keer kuierden we rustig naar het plein in Getsemani, het Plaza de la Trinidad.
Nadat we de vorige avond al hadden gezien wat voor een enorme hamburgers ze hier maakten met een overdaad aan van alles… besloten wij dat zo’n caloriënbom een prima maaltijd was om te nuttigen met een biertje en vrienden. En het smaakte inderdaad heerlijk!
Dag drie in Cartagena
We hadden nog een dagje bijgeboekt, omdat we Cartagena zo ontzettend fijn vinden. Omdat Jacqueline een beetje verliefd is geworden op deze heerlijke stad. En omdat we zo heerlijk kunnen slenteren door de vele kleine straatjes met de kleurrijke huizen. Dat is dus zo’n beetje ook wat we deze dag gedaan hebben.
Eerst lekker ontbeten in de Gato Negro, een ontbijtcafé van twee Duitsers, met een prima ontbijt. En al mijmerend hoe het zou zijn om in zo’n stad gewoon een klein hoteletje of B&B met ontbijtcafé te hebben, slenterden we door de oude stad. Dit keer gingen we meer door het wat rustigere gedeelte. Minder toeristen, maar minstens net zo veel kleurrijke huisjes. Kortom, simpelweg aan het genieten van Cartagena!
Na de siësta zijn we gewoon weer lekker de stad ingelopen, nog een vers sapje (maracunya & banano) gedronken en snack gegeten en weer lekker door de stad geslenterd. Rond zes uur waren we weer bij ons vaste punt op de wal, waar de anderen ook naar toe kwamen en waar we dit keer getrakteerd werden op een erg mooie lucht bij de zonsondergang (en op wat biertjes natuurlijk). De zon zagen we niet in de zee zakken, maar het kleurenpallet wat tevoorschijn werd getoverd wist ons zeker te boeien!
Omdat er zoveel vraag was naar bewegend beeld van Lien.. bij deze een filmpje van ons plekje bij de zonsondergang in Cartagena en een diepte-interview met Lien!
Het avondeten stond voor mij en Simon al wel vast.. wij wilden weer naar het Plaza de la Trinidad voor de onvoorstelbare stapel voedsel die in het zelfde standje als van de hamburgers werd bereid. Wat het precies was weten we nog steeds niet, het leek een beetje op de bij ons bekende kapsalon. Veel vlees, kaas, salade en nog wat ondefinieerbare onderdelen. Het smaakte goed, maar het was vooral ook een hele uitdaging om het op te krijgen. 😉 De komende dagen maar weer gezond eten!
Het contrast op Plaza de la Trinidad. Een mis is gaande, terwijl Jacq een enorme hap neemt van haar burger
Na deze avondmaaltijd zijn Jacq en ik nog een keertje door de oude stad gaan wandelen. We hebben genoten van het leven op straat en alles wat er gaande was.
Vanochtend was het toch echt tijd om Cartagena achter ons te laten. We vertrokken naar Santa Marta, een busrit van ongeveer 4 of 5 uur. Hier verblijven we in het Dreamer-hostel. Prima plek met een eigen zwembadje! Vanuit deze plek hadden we eigenlijk de Ciudad Perdida willen gaan bezoeken, maar deze blijkt van 1 tot 14 september dicht te zijn voor een ‘spirituele reiniging’… Dat was echt even balen toen we dat hoorden, die wandeltocht was voor mij wel een van de highlights van Colombia. Dus we gaan nog eens kijken of we er een mouw aan kunnen passen, maar waarschijnlijk betekent dat dat we geen trekking naar de verloren stad zullen gaan doen… Verder kunnen we vanuit Santa Marta het Tayrona National Park bezoeken, wat ook erg mooi zou moeten zijn. En zijn er een aantal mooie stranden etc. We gaan ons vast vermaken!
Cartagena zullen we zeker gaan missen.. maar we hebben elkaar wel beloofd hier ooit terug te keren!
Foto’s:
Oh, het ziet er zo mooi uit! Doet me denken aan stadjes in Mexico die we bezocht hebben (Oaxaca, San Cristobal). Kan me voorstellen dat jullie je hier thuis voelen 🙂