Mendoza was de laatste Argentijnse stad die we bezochten voordat we weer terug Chili in gingen. De stad staat met name bekend om de wijn, wat voor ons dan ook de voornaamste reden was om de stad te bezoeken. Een hostel met gratis Malbec tijdens happy hour, op de fiets door de regio om wijn te proeven bij diverse wijnboeren, een wijnproeverij in het hostel, steak met een flesje Malbec… Jullie begrijpen het al wel, we genoten met volle teugen van Malbec.. euh.. Mendoza!

Hostal Empedrado
Na een vermoeiende rit in de nachtbus van Córdoba naar Mendoza, die om de haverklap ergens leek te stoppen, kwamen we ’s ochtends vroeg aan in Mendoza. We pakten een taxi naar ons hostel, waar we onmiddellijk aan konden schuiven voor een ontbijtje. Crêpes met limoen of het onvermijdelijke dulce de leche worden voor ons neergezet door een goedlachse dame, waarbij we aan de praat raakten met andere gasten. Een goed begin dus! Terwijl wij ons ontbijt naar binnen smikkelden, werd de kamer voor ons in orde gemaakt en konden we onze spullen kwijt. Dat we voor dit hostel had gekozen was echter niet om het lekkere ontbijt… dat had een andere reden!

Deze reden!

Mendoza
Na een paar uurtjes rust gingen we Mendoza verkennen. Een stad vol met bomen en parken. Langs iedere weg stonden talloze bomen, die voor een schitterend bladerendak zorgden. In het midden van de stad lag een groot plein met de onvermijdelijke fontein, diverse bankjes, stalletjes en mensen die hier gebruik van maakten. In een vierkant rondom dit plein lagen nog vier andere parkjes met volop groen en mensen. Leuke stad dus! En ook volop straten met terrasjes. Onze trouwe volgers weten ondertussen wel dat ons dat erg aanspreekt!

Eindelijk…. wijn!
We hadden ons de hele dag ingehouden en geen wijn gedronken (oke, wel een biertje bij de lunch)… maar ’s avonds konden we los! Om zeven uur begon het happy hour met gratis Malbec! Een half uur later begon echter ook de wijnproeverij waarvoor we ons hadden ingeschreven. Dus hielden we het bij slechts enkele glazen Malbec. 😉

De wijnproeverij deden we samen met het Oostenrijks stel dat we bij het ontbijt hadden ontmoet. We kregen vier verschillende wijnen, allen Malbec, te proeven uit de vier verschillende wijnregio’s van Mendoza. We leerden over het herkennen van de aroma’s met de neus, over tannines, tranen in het glas en uiteraard over de smaak. Heel eerlijk… ik rook telkens alleen maar rode wijn in plaats van allerlei andere geuren als rode vruchten, pruimen, vanille, eik of tabak. Maar ik proefde wel verschillen tussen de ene en de andere wijn. De een dronk wat makkelijker weg dan de andere. Maar opvallend genoeg was mijn glas wel telkens als eerste leeg, ongeacht de wijn. Blijkbaar ben ik een snelle proever. Ofzo… 😉 Na deze wijze lessen in wijn werden we wijndeskundigen geacht en roken we als ware vinologen de wijnen, draaiden we ze rond in het glas en lieten we ze lekker door de mond spoelen. En uiteraard moesten de flessen daarna ook nog verder leeg, dus we kregen alle gelegenheid om te oefenen. Het werd nog een gezellige avond verder!

Sportief fietsen door de omgeving!
De volgende dag stonden we met slechts een licht katertje op tijd weer op om lekker door de omgeving te gaan fietsen! Dit is een van de meest populaire bezigheden in Mendoza. We pakten de bus naar Maipu (abusievelijk verstond ik dit de eerste keer als my poo) om daar fietsen te huren bij mister Hugo. Samen met een Nederlander die we in de bus hadden ontmoet gingen we op pad.

Eigenlijk draaide het deze dag niet zo zeer om het fietsen, maar meer om het proeven van wijn. Heel veel wijn. In een klein gebied liggen namelijk diverse wijngaarden en zijn er vele kleinere en grotere wijnboeren te vinden. Wij fietsten naar een van de verst weg gelegen wijnboeren (uurtje fietsen) om daar onze eerste stop te maken. Di Tomassi is een van de oudste wijnboeren van Argentinië en we kregen een interessante rondleiding. Maar eerlijk is eerlijk, onze kelen waren vooral erg droog en we wilden wijn proeven! Gelukkig eindigden we met een proeverij, waarbij we drie soorten wijn van Di Tommaso kregen ingeschonken. Met de wijze lessen van de vorige avond in gedachten acteerden we als echte wijnkenners. De wijn werd vakkundig geroken, in het glas gewalst en uiteraard geproefd. Uitstekende wijntjes was ons vakkundige oordeel!

Daarna sprongen we vrolijk -steeds vrolijker- weer op onze fietsen om naar een nog iets verderop gelegen wijngaard te rijden. Hier kregen we de keus of we een rondleiding wilden of alleen wilden proeven. Nouja.. alleen proeven was voor ons wel prima! Een roseetje en twee rode wijnen werden al iets minder professioneel en vakkundig, maar nog altijd zeer smakelijk door ons geproefd. Wederom waren we zeer te spreken over de kwaliteit van deze wijnen.

Na zes wijntjes geproefd te hebben werd het tijd om onze maag eens te gaan vullen. We vonden een aardig restaurantje en aten een goed vullende spaghetti en chocoladetaart. Uiteraard met een goed vol glas rode wijn on the side. Na deze lunch besloot onze Nederlandse metgezel dat het mooi geweest was, maar wij wilden nog wel even door.

We negeerden onze after dinner dip en reden naar een dichtbij gelegen wijnboer. Dit was een wat grotere en professioneler opgezette wijngaard en we liepen op eigen houtje langs een voorgestelde informatieve route. Aan het eind zaten we op een heerlijk terras met fantastische uitzicht over de wijngaarden. Ik bleef de professionele proever uithanger en kreeg drie rode wijnen voorgeschoteld. Die alle drie prima smaakten natuurlijk. Jacq ging voor het grote genieten en hield het bij een flink glas rose. En zo zaten we daar heerlijk van het leven te genieten.

De meeste wijnboeren sluiten al rond een uur of zes hun deuren voor de wijnproevers en het was al bijna zo laat. Maar wij waren weer helemaal opgeleefd en hadden nog wel zin in wat wijntjes! Het was namelijk ook nog echt heerlijk weer, dus we sprongen snel weer op de fiets om nog een proeverij mee te kunnen pikken. Aan de overkant van de weg lag nog een wijngaard waar we snel naar toe gingen. Daar kwamen we echter ineens in een grote tourgroep terecht die een erg lang durende rondleiding kreeg in zowel het Engels als het Spaans. Daar hadden we wijnig zin in, maar we hadden geen andere keuze dan toch maar de tour volgen. Aan het eind wachtte nog een wijntje op ons gelukkig en zo sloten we de proeffietstocht af.

Het was al half zeven geweest, dus haasten we ons terug naar Hugo om de fietsen weer in te leveren. Daar kregen we een verfrissend glas limonade om weer bij te komen na het sportieve gebeuren. Fijn! En toen we de fietsverhuurders bedankt hadden en naar de bus wilden gaan, kregen we ineens nog zomaar een fles wijn van ze mee. We zullen er dorstig uit hebben gezien denk ik. 😉

Happy hour Malbec!
Nadat de bus ons naar Mendoza had teruggebracht, keerden we terug naar ons hostel. Daar kwamen we aan, terwijl het happy hour met de gratis Malbec nog in volle gang was. Nouja, volle gang… eigenlijk zou het al afgelopen moeten zijn, maar het was niet echt druk die avond, dus er was nog Malbec voor ons over. Die konden we niet laten staan natuurlijk, dus we dronken nog lekker een paar glaasjes samen met een andere Nederlandse die we die dag bij het wijnfietsen ook hadden gezien. Dat was erg gezellig, dus toen de gratis Malbec echt op was… trokken we gewoon het flesje van Hugo open voor nog wat glaasjes!

Nadat ook die wijn op was, waren we toch wel wat hongerig geworden. Op aanraden van ons hostel gingen we naar een restaurant waar ze goed vlees zouden hebben. Helaas was Caro Pepe vooral een ordinaire vreetschuur met weinig lekker eten. Jammer! We bestelden dan ook maar een fles water bij het eten en waren er snel weer weg. 😉

Laatste dagje Mendoza
De volgende ochtend bleven we lekker lang in ons bed liggen om onze roes uit te slapen. Gelukkig hadden we niet echt een kater van alle wijn, maar we deden het wel lekker rustig aan. Ook was het weer tijd om een financiële transactie met Azimo te gaan maken, die we die middag op hebben gehaald. Verder hebben we in de tussentijd lekker nog wat door de stad gewandeld en empenadas gegeten.

Na de transactie met Azimo en bustickets naar Santiago te hebben gekocht, zijn we naar het hostel teruggekeerd en daar even gebleven. We zochten naar vliegtickets, wat een lastige klus was. Het vliegticket dat voor ons allebei ideaal was, was namelijk lastig te vinden. Jacq wilde graag wat eerder terug om wat meer tijd te hebben om voor te bereiden op carnaval en vrienden en familie weer te zien. Ik wilde liever een aantal dagen later terug om het maximale uit de reis te halen en de mogelijkheid te hebben om in Rio de Janeiro af te sluiten. Het was dus geen makkelijke opgave waar we voor stonden! Maar zoals in de vorige blog al te lezen was, is het ons uiteindelijk wel gelukt. Maar nog niet in Mendoza. 😉 Zelfs niet toen het happy hour begon en de gratis Malbec op tafel kwam… Uiteindelijk zijn we dus maar steak gaan eten!

De volgende ochtend hebben we in alle vroegte Mendoza weer verlaten om de grens over te steken richting Santiago de Chili. Maar daarover meer in een volgende blog.

Sluiten we af met een informatief weetje over rode wijn. Wisten jullie dat na veelvuldig drinken van rode wijn, je ontlasting er zwart uit kan gaan zien? Wij hebben het proefondervindelijk zelf ondervonden!

Foto’s Mendoza