Aangezien we ook even wilden proeven van Uruguay namen we de ferry vanuit Buenos Aires naar de overkant van Rio de la Plata. Hier ligt het mooie koloniale plaatsje Colonia waar we een nachtje bleven. Verder maakten we kennis met Montevideo, de hoofdstad van Uruguay. Maar de hoogtepunten van Uruguay hadden toch vooral met het vlees te maken waar we onze tanden in hebben gezet: chivitos en Mercado del Puerto. En natuurlijk de hereniging met Mike en Kate!

Eerste kennismaking met Buenos Aires!
Na een busrit van ruim 20 uur kwamen we aan in Buenos Aires. Hier hadden we voor een nachtje een kamer in een groot hostel geboekt, voordat we de overtocht zouden gaan maken naar Uruguay. Toen we hier aankwamen, bleek dat we een gelukje hadden. Onze 2 bedden in een dorm waren niet beschikbaar, dus kregen we een upgrade naar een mooie privé-kamer. Nice! Ook kregen we te horen dat er die avond gratis pizza zou zijn. Dubbel geluk! Dachten we…

Ons hostel lag in een van de grootste winkelstraten van Buenos Aires. Dit is ook de straat voor cambio. Werkelijk om de paar meter stond er een mannetje die vroeg om ‘cambio’. Om dollars te ruilen tegen Argentijnse pesos dus. Maar wij moesten eerst nog naar Uruguay om wat dollars te bemachtigen.

Die dag hebben we verder niet heel veel gedaan. We zijn wat door dit moderne centrum van Buenos Aires gewandeld, uitgevonden waar we de volgende dag moesten zijn voor de ferry en hebben geluncht bij een Irish Pub.

In de avond gingen we voor de gratis pizza. Bij bestelling van een drankje, zou er de pizza gratis zijn. En als echte backpackers sloegen wij dat niet af! Helaas bleek het de allerslechtste pizza ooit te zijn. Maarja, wel gratis he. En ondanks de pizza vermaakten wij ons prima met Jenga! Daarna gingen we op tijd ons bedje in.. de volgende dag zouden we al vroeg de Rio de la Plata oversteken op weg naar Uruguay!

Ontvangst in de haven van Colonia
Na een voorspoedige overtocht werden we bij de haven van Colonia na aankomst opgewacht door Mike en Kate (met bordje met onze namen)! Met betraande ogen sprongen we elkaar in de armen voor een stevige knuffel.
Zij waren een dag eerder in Colonia gearriveerd en verbleven zelfs in hetzelfde hostel als wij. Een leuk toeval, aangezien we verwacht hadden ze pas weer in Buenos Aires te treffen.

We werden door onze Australische vrienden naar het hostel gebracht, waar we ons installeerden. Uiteraard hadden we elkaar erg veel te vertellen, dus er werd volop bijgepraat. Helaas had ik hier in het hostel ook een van de ranzigste reiservaringen tot nu toe. Op het moment dat ik naar het toilet wilde gaan, trapte ik bijna (gelukkig bijna!!) in wat (vermoedelijk menselijke) uitwerpselen die op de grond net naast de pot lagen. Gatverdamme! Al kokhalzend ben ik snel weer naar buiten gerend. Overigens was het later alweer opgeruimd. Ik heb medelijden met degene die dat taakje heeft moeten uitvoeren.

Chivito
Rond lunchtijd gingen we op naar een Uruguayaanse specialiteit, de chivito. Mike heeft er in Uruguay een ware queeste van gemaakt om de ultieme chivito te vinden. Na grondig onderzoek kwam hij tot de conclusie dat deze te vinden zouden moeten zijn in een klein tentje tegenover het busstation. Wij gingen graag mee op onderzoek, dat spreekt voor zich.

Chivito is een broodje met steak en nog véél meer… Diverse sauzen (knoflookmayonaise, picante, chimmichurro), gebakken ei, kaas, ham, bacon, olijven, sla, tomaat, gebakken ui, champignons, en vast nog meer wat ik vergeten ben. Het resultaat was een broodje van epische omvang, dat nauwelijks fatsoenlijk te eten was door de overdadige hoeveelheid beleg, maar fantastisch smaakte. Met wat literflessen bier on the side en goed gezelschap was het een onvergetelijke lunch.

Mike, die zich ondertussen ontwikkeld heeft als de ultieme Chivito-specialist, wist ook de oorsprong van deze Uruguayaanse lekkernij te duiden. Ooit kwam er namelijk eens een Argentijn in een Uruguayaans restaurant, die vroeg om baby-geit. Om te maskeren dat hij dit niet had en dat het steak was, besloot de Uruguayaan om alles wat hij maar in huis had op het broodje te dumpen. Zo ontstond de chivito, wat letterlijk baby-geit betekent.

Zie hier de expert in actie…

Colonia del Sacramento
Na de chivito kochten we een busticket voor Montevideo en gingen we op weg naar het oude centrum van Colonia. Ietwat toeristisch, maar wel erg mooi. Kleine straatjes met kasseien, uitzichtpunten over Rio de la Plata, oude huizen en een vuurtoren. Een leuke plek om een middagje rond te wandelen.

Na de wandeling was het tijd voor siësta. Iets dat we sowieso vaker willen gaan doen de komende tijd, aangezien het in de middag vaak echt enorm warm is op dit moment. In dit geval speelden ook de chivito en de literflessen bier een rol in het besluit om even moment van slaap te pakken. 😉

Na voldoende bijgeslapen te hebben, zaten we enkele uurtjes met Mite en Kake lekker in de patio van het hostel. En natuurlijk vergezeld door wat flessen bier. 😀 Terwijl we vrolijk bijkletsten, boekten Jacq en ik ook een airbnb voor een week in Buenos Aires. Een mooie tijd om deze fantastische stad goed te leren kennen. Nuttig bezig dus!

We sloten de dag af met een diner in een Italiaans restaurantje in de oude stad. We zaten heerlijk buiten aan kleine tafeltjes in een kasseienstraatje. Erg sfeervol, goed eten en natuurlijk gezellig met z’n vieren. Mooi einde van een erg leuke dag!

Foto’s Colonia

Montevideo
De volgende dag stapten we om 11 uur in de bus naar Montevideo, de hoofdstad van Uruguay. Ons plan was om hier twee nachten te verblijven, voordat we terug zouden keren naar Argentinië.
Echter was er een kink in de kabel. Tijdens het boeken van de airbnb in Montevideo hadden we per ongeluk de verkeerde data geselecteerd. De eigenaresse had ons al een dag eerder verwacht. Oeps! Gevolg van ons foutje was wel dat er nu niemand zou zijn om ons de sleutel te geven bij aankomst en dat de kamer bezet was voor de tweede nacht die we er eigenlijk wilden blijven. Gelukkig wist Lucia iemand te regelen voor de sleuteloverdracht en kreeg ze het ook nog voor elkaar dat we toch die tweede nacht konden blijven. We hebben als dank dan ook maar een fles wijn en een paar klompjes (die delen we uit tijdens onze reis aan leuke, aardige, vriendelijk of bijzondere mensen) achtergelaten.

De eerste middag na aankomst in Montevideo zijn we langs de waterkant gaan wandelen over de Ramblas. We hebben bij restaurant Tinkal nog een ‘basic’ Chivito op. Zij focusten zich meer op de basis (het vlees), dan op een overdaad aan ingrediënten. Maar wij vonden de epische chivito in Colonia toch lekkerder! Na de chivito hebben we nog even uitgerust in een parkje. Heerlijk leven zo.

Aan het begin van de avond zijn we nog eens teruggelopen naar deze Ramblas. Het was nu niet meer zo snikheet, maar erg aangenaam qua temperatuur. Overal zagen we nu Uruguayanen socializen. Klapstoeltjes mee, aan de kade en drinkend van de mate. Mate is een erg bittere thee (ik vind het niet echt lekker). In een speciale beker wordt een soort gras gedaan, waar continu heet water bij wordt gegoten. Door een soort rietje drinkt men vervolgens de mate. In Chili en Argentinië zijn we dit al heel veel tegengekomen, maar in Uruguay liep vrijwel iedereen met mate en een thermosfles heet water rond. Een echt sociaal gebeuren dus aan die waterkant. Wij vonden ook ons plekje en genoten van alle bedrijvigheid om ons heen, terwijl het langzaam donker werd.

Ciudad vieja

De volgende dag hoefden we gelukkig niet te verkassen, maar konden we lekker op tijd richting het oude centrum van Montevideo lopen. Dit bestond uit een mix van oude gebouwen en bouwwerken die waarschijnlijk in de jaren ’80 zijn neergezet. Ik vond het geen heel mooie stad, maar wel een interessante. Door deze combinatie van bouwwerken had het een beetje een rauwe sfeer. En dat dan afgewisseld met mooie pleinen vol leven, waar de Uruguayanen vanzelfsprekend allemaal weer rondliepen met hun mate.

In deze oude stad bezochten we nog het Museo del Carnaval. Voor ons als carnavalliefhebbers was dit wel de moeite waard. Het museum bestond uit diverse mooie maskers, kostuums en foto’s, die een goed beeld gaven van de manier waarop carnaval in Uruguay gevierd wordt. Toch wel iets anders dan bij ons in Oeteldonk! 😉

Mercado del Puerto
Maar het echte hoogtepunt kwam daarna. Stiekem zelfs ook de reden waarom ik zo graag enkele dagen naar Uruguay wilden. De Mercado del Puerto! Een immense markt, waarin het maar om een ding draaide: heerlijk vlees van de grill. Diverse stalletjes met allemaal ongeveer hetzelfde menu. Grote barbecues met daarop vooral heel veel vlees. En overal een heerlijke grilllucht.

Wij zochten een plekje uit aan de bar en bestelden een prachtige picaña. Twee flinke stukken vlees werden voor onze neus gezet met daarbij chimmichurro en grojio (??). Twee heerlijke sauzen die fantastisch bij het vlees smaakten. Omdat zaterdag de dag is dat de local massaal ook naar deze markt komen om te eten, was het drukte van belang. Overal mensen die aan het genieten waren van het eten, obers die af en aan renden, koks die continu nieuwe stukken vlees op de barbecue gooiden. Echt een fantastische sfeer. Nadat we ons vlees op hadden, wilde ik dan ook helemaal nog niet weg van de markt. Om maar te kunnen blijven zitten bestelden we nog een chorizo en een fles bier. Zo bleven we nog wat langer genieten van de sfeer en het eten op deze Mercado del Puerto.

Uitsteakend!

Nadat onze buikjes echt helemaal vol zaten van het lekkere eten, verlieten we toch met pijn in het hart de mercado. Via een andere route liepen we door het centrum terug naar onze airbnb om van een goede siësta te kunnen gaan genieten.

Na weer voldoende uitgerust te zijn (en nadat Jacq klaar was met facetimen ;-)), gingen we nog even de stad in om dollars in te slaan. Zoals al in eerder blogs uitgelegd, bestaat er in Argentinië een levendige en lucratieve handel in euro’s en dollars. In Uruguay kun je dollars uit de bankautomaten halen, wat voor veel reizigers dan ook een belangrijke reden is om Uruguay te bezoeken. Ook wij maakten van deze mogelijkheid gebruik en sloegen een voorraadje dollars in om straks in Buenos Aires weer te ruilen tegen Argentijnse Pesos.
Terwijl we op weg waren naar deze dollars kwamen we nog langs een plein waarop diverse oudere Uruguayanen de tango aan het dansen waren. Een lekker schijnend zonnetje, muziek en dansende oudjes. Heerlijk om te zien! Dat vonden wij uiteraard niet alleen, het plein zat en stond vol met mensen die aan het genieten waren van tango en mate. Uruguay in een notendop! En vast ook een mooi voorproefje op Buenos Aires.

Zoektocht naar een restaurant
Omdat ik niet genoeg kon krijgen van het heerlijke vlees in Uruguay gingen we ’s avonds op weg naar een Parilla (steakhouse), dat erg goed en goedkoop scheen te zijn. We moesten er wel een heel stuk voor wandelen over de ramblas, maar dat hadden we er voor over. Onderweg genoten we ook enorm van het straatleven in Montevideo. Op diverse plekken was men aan het barbecuen op straat met enorme stukken vlees. En dan niet zoals wij in Nederland met een keurige barbecue, maar door gewoon een vuurtje te maken tegen de trottoirband, in een winkelwagentje of in een enorme ijzeren stellage. We liepen dus continu door vlagen van grill-lucht, wat mijn zin-in-steak-gevoel alleen maar aanwakkerde. Ook kwamen we onderweg nog een grote trommeloptocht tegen. De mannen liepen achteraan de stoet uit alle macht op hun trommels te meppen, vooraan dansten de vrouwen sierlijk op deze muziek. Volgens mij is dit een van de vele voorlopers op het carnaval in Uruguay. Heerlijk om te zien!

Eenmaal aangekomen bleek echter dat de parilla nog gesloten was. Tegenvaller! We zijn maar bij het Italiaanse restaurant aan de overkant naar binnen gelopen, waar uiteraard ook een selectie vlees op de kaart stond. Dat was best prima te eten, maar haalde het bij lange na niet bij het echt overheerlijke vlees dat we in de Mercado op hadden. Jammer, geen waardige afsluiter van onze tijd in Uruguay!

Terug naar Buenos Aires
De volgende ochtend gingen we weer vroeg op pad om terug te keren naar Argentinië. De bus bracht ons naar Colonia, waar we weer de ferry op gingen om de Rio de la Plata over te steken naar Buenos Aires. Hier zullen we dus een week verblijven in een airbnb.

Foto’s Montevideo