Kerst vierden we dit jaar in Pucón! We hadden dit al enkele weken eerder vastgelegd, aangezien we erg goede verhalen hoorden over hostel Chili Kiwi. En dat bleek terecht. We hebben een fantastische tijd gehad in het hostel en op een heerlijke manier kerst gevierd door een vulkaan te beklimmen en een skydive te doen. En dat alles terwijl we ’s nachts in een boomhut sliepen. Een unieke kerst dus!

 

 

 

 

Hostel Chili Kiwi
Dit hostel bleek een van de betere hostels te zijn tijdens onze reis. Een unieke locatie aan het meer met uitzicht op een besneeuwde vulkaan. Een boomhut waarin we vier nachten sliepen. Leuke mensen in het hostel, een uitstekende staff en vriendelijke eigenaren. Bovendien was er met kerst een heus kerstmaal georganiseerd. Top!

De boomhut waar we in sliepen was nog maar net af. Hoewel het een kleine ruimte was met net genoeg plek voor een matras en om onze spulletjes neer te leggen, was het toch erg speciaal om in een boomhut te slapen. En dat met kerst. Een echte kerst-boom dus! Jacqueline installeerde meteen haar kerststalletje om zo de ultieme kerstsfeer te creëren in onze boomhut.

De kerststal in de boomhut…

En de boomhut..

 

Pucón
Een ietwat toeristisch plekje in het Chileens merendistrict. Ons werd al erg snel duidelijk waarom zoveel reizigers hier naar toe komen. Een unieke ligging aan een van de vele meren en de vulkaan Villarrica die boven het dorpje uittorent. Overal waar we liepen in Pucón hadden we zicht op deze imposante vulkaan (tenzij het bewolkt was ;-)). Geweldige locatie dus, waar meer dan genoeg te doen was.

Na ingecheckt te zijn in het hostel, gingen we vast op pad om het plekje te verkennen. Het voelde een beetje Oostenrijks/ Duits met overal houten huisjes in een typische bouwstijl. Niet echt Zuid-Amerikaans in ieder geval.
Pucón is niet erg groot en alles ligt op wandelafstand. Maar eerlijk is eerlijk.. voor het plekje zelf hoef je niet naar Pucón toe. Nee, hier ga je heen voor de fantastische omgeving met vulkanen en meren.

Wij maakten die middag plannen voor ons verblijf hier, we gingen naar de supermarkt voor een avondmaaltijd met pindasaus en hadden leuk contact met mensen uit het hostel. Oja, en we speelden twee potje tafeltennis die Jacq won. Maar dat lag aan de wind natuurlijk. 😉

 

Vulkaan bedwingen
De volgende dag gingen we de vulkaan op! In alle vroegte kregen we onze uitrusting aangemeten. We hoefden nauwelijks iets van onszelf mee te nemen, alles kregen we toebedeeld. Helemaal prima. Bepakt en bezakt gingen we zo op weg naar de vulkaan. Op 1400 meter hoogte hield de weg op en torende vulkaan Villarrica voor ons omhoog. Nog eens 1400 meter te klimmen voor ons. Eerst een stukje over gravel, daarna door sneeuw en ijs.

Het eerste stuk over gravel was eigenlijk ook het minste stuk van de hele klim. Saai en steil. Jacqueline baalde enorm dat ze geen gebruik had gemaakt van de mogelijkheid om dit stuk met de skilift te doen, maar kwam wel boven. Daarna begon het echte werk… We moesten de icepick te voorschijn halen en begonnen aan onze tocht door de sneeuw. Stapje voor stapje liepen we naar boven achter elkaar aan. De kunst was om zoveel mogelijk in elkaars voetstappen te lopen, zodat het makkelijker zou lopen. Af en toe glibberden we even weg, maar dan zorgde de icepick voor extra stabiliteit. Na zo’n vier uur klimmen kwamen we uiteindelijk aan op de top van de vulkaan. De zwavelrook benam ons af en toe de adem, net als uitzicht en de kou. Erg bijzonder om op de top van de nog actieve vulkaan te staan! En zo hadden we ons toch mooi een witte kerst bezorgd!

 

Sliding down for Christmas
Gelukkig hoefden we niet terug naar beneden te lopen, maar hadden we sleetjes mee om naar beneden te glijden vanaf de vulkaan. We suisden zo naar beneden, terwijl we af en toe een hap sneeuw kregen te verwerken. Topervaring!

 

Kerstavond
Na onze ervaringen op de vulkaan kwamen we weer terug in het hostel. Kerstavond… Normaal gaat Jacq naar de kerk en ik absoluut niet. 🙂 Nu aten we de restanten van onze maaltijd met pindasaus en doken we op tijd ons bed in. Doodmoe van een vulkaan beklimmen én afsuizen.

 

Christmas in the air!
De volgende ochtend stonden we op zonder een echt kerstgevoel.. wel met een ander gevoel… we gingen die dag namelijk skydiven! Voor ons het ideale kerstcadeautje dit jaar! Om 11 uur werden we opgehaald en gingen we naar het mini-vliegveldje van Pucón. Voor mij werd alweer de tiende keer dat ik uit een vliegtuig zou gaan vallen. Op voorhand was ik wel een beetje bang dat ik het wat suf zou vinden om nu weer te springen met een kerel op mijn rug aangezien ik ook al zes sprongen alleen heb gemaakt. Jacq ging voor de eerste keer uit het vliegtuig, maar bleef behoorlijk koel er onder! Weinig zenuwen, vooral veel zin om te skydiven!

Na een deskundige uitleg was het tijd om te gaan. Aangezien er maar een instructeur was (tevens de eigenaar), gingen we om de beurt de lucht in. Jacq wilde graag als eerste, dus als een ware gentleman liet ik haar voor gaan. Aangezien ze in Pucón niet met veel mensen sprongen, beschikten ze over een mini-vliegtuigje. Groot voordeel voor ons was dan ook dat deze langzaam steeg en we uitgebreid de omgeving konden bewonderen. Het duurde zo’n twintig minuten voordat er gesprongen werd en in die tijd kregen we een prachtige panoramische vlucht over Pucón en omgeving. We zagen zeker 10 vulkanen in de omgeving, enkele watervallen, meren en uiteraard het stadje zelf. Hoogtepunt van de vlucht was dat we vlak over vulkaan Villarrica vlogen, die we een dag eerder hadden beklommen. Ook nu zagen we kleine poppetjes bovenop de vulkaan staan. Een dag eerder stonden we daar zelf en zagen we ook een vliegtuigje overkomen.

Maar na zo’n twintig minuten was het dus tijd om te springen! Jacq eerst en ik een vlucht later. Ik zag dus eerst Jacq op de grond stuiteren… 🙂 Helemaal blij en vol adrenaline stond ze weer veilig op de grond. Niet nerveus geweest, maar een heel erg gave ervaring rijker!
Daarna wisselde Hugo, de tandemmaster, van parachute (gelukkig maar) en sprongen we weer in het vliegtuigje dat net landde. Daarna ging ik de lucht in. En hoewel een solosprong echt wel een stukje leuker is, vond ik het ook dit keer weer echt kicken. Omlaag suizend met grote snelheid werd de wereld steeds groter. En daarna aan de parachute, waarbij ik ook zelf de parachute kon besturen. Na de sprong sloten we een kerstdeal met Hugo voor de foto’s en filmpjes. Het bleef een aanslag op ons budget, maar het is wel leuk om een blijvende herinnering te hebben. Filmpjes volgens nog… het is me al wel gelukt om enkele foto’s online te krijgen! Dus geniet van onze wapperende haren en gekke bekken. :p

 

Kerst-barbecue in Chili Kiwi
Na de sprong spoedden we ons weer terug naar het hostel, waar die middag een bbq voor kerst was gepland. Iedereen uit het hostel was aanwezig, dus dat beloofde een leuke en gezellige dag te worden.

Onder de aanwezigen in het hostel was nog een ander Nederlands stel, Teun en Carlijn. Al eerder waren we er achter gekomen dat zij ook in Den Bosch wonen op zeer korte afstand van ons. Maar al snel werd ook duidelijk dat Teun via via zelfs familie van mij is. Een neef van mijn vader is een oom van Teun. En een goede vriend van mij (heer Haiko, die we in Panama nog gezien hadden) is weer een neef van Teun. Kleine wereld dus!

Maar los van al deze toevalligheden ging de barbecue van start. Op een grote tafel in de tuin stonden enorme hoeveelheden vlees, salades en brood. Een vriend van het hostel is chefkok geweest en had de hele ochtend in de keuken gestaan om alles voor te bereiden. Het resultaat mocht er dan ook zijn! We smulden er van. En zet een roedel hongerige backpackers bij elkaar voor een stapel voedsel en je kunt er van uitgaan dat het op gaat. De middag was erg gezellig, bier en wijn vloeiden rijkelijk (hoe kan het ook anders?), een groot aantal backpackers speelden cricket (dat spel blijft voor mij onbegrijpelijk) en het was simpelweg erg gezellig. Wat mij betreft een topkerst!

 

Relaxen in Pucón

Na deze drukke dagen met avonturen vol adrenaline besloten we de laatste dag om weer even bij te komen. Op zich was er in Pucon nog ontzettend veel te doen wat we eigenlijk nog wel hadden willen doen, zoals wat hikes waarbij je talloze vulkanen uit de omgeving ziet of ‘hydro’, waarbij je al zwemmend door een snelstromende rivier heen gaat. Een beetje raften zonder boot, zoals Jacqueline ook al in Colombia heeft gedaan. 😉 Maar niets van dat alles dus, we namen een relaxdagje. We sliepen uit, pingpongden wat… Gelukkig deze dag zonder al te veel wind, waardoor ik de score weer naar 4-2 in mijn voordeel wist te buigen. 😀 Verder moesten uiteraard weer de nodige praktische zaken geregeld worden, zoals bustickets en hostels boeken. Uitstekend voor een dag als deze!

Ook een potje gespeeld met Teun en Carlijn

Aan het eind van de dag gingen we met Teun en Carlijn nog wat eten bij een gringo food-specialist met uitstekend bier en dito hamburgers. We gingen voor een geniale burger met bacon en pindakaas. En natuurlijk enkele halve liters. Een prima afsluiting van onze tijd in Pucón!

 

Op naar Patagonië

De volgende dag gingen we al weer heel vroeg op pad om de bus te pakken die ons naar Puerto Montt zou brengen. Dat werd onze eerste stop in een tweedaagse reis richting Patagonië, in het verre zuiden van Zuid-Amerika. Daarover meer in een volgende blog… in het volgende jaar!

Voordat we vertrokken genoten we nog even van ons uitzicht vanuit de boomhut…

 

 

 

Foto’s Pucón