Uyuni en San Pedro de Atacama waren prachtig, indrukwekkend en fascinerend. Maar wat voelde het voor ons fijn om weer terug in de moderne, bewoonde wereld te zijn. Salta voelde westers aan voor ons en daar genoten we van. Een stad waar men de empenadas heeft uitgevonden, we kennis maakten met de fantastische Argentijnse steak en dito wijnen. Die stad won ons hart dus vrij makkelijk. Een dag paardrijden door de groene omgeving en een legendarische bbq-lunch maakte onze tijd in Salta helemaal af!

Van Chili naar Argentinië
Na de beproevingen in het Boliviaanse zout en Chileense zand pakten we de bus naar Salta in Argentinië. Een busrit van zo’n 10 uur, waarvan zeker anderhalf uur bij de grens tussen Chili en Argentinië. Rond een uur of negen ’s avonds kwamen we uiteindelijk aan in Salta. Het door ons gereserveerde guesthouse lag dichtbij het busstation, wat erg prettig was aangezien we ons beide niet topfit voelden. In het guesthouse werden we erg hartelijk welkom geheten door de eigenaar, waardoor ons chagrijn al snel verdween. Een goed koud biertje hielp daar zeker ook bij!
We kregen direct al een kaartje met alle goede tips over de stad, werden naar ons zeer ruime eigen appartementje gebracht en zagen een mooi zwembad in de tuin! Kortom, erg fijn om daar te zijn! De woorden van de eigenaar toen hij ons binnen liet vertellen eigenlijk wel het hele verhaal: “welcome back to civilisation!” En zo voelde het ook echt. Heerlijk!

De volgende dag begonnen we met een lekker ontbijtje, waarna we Salta gingen verkennen. Na vele andere steden had Salta niet heel veel bijzonders en nieuws. Een groot plein en dito kerk, een aantal koloniale invloeden en zelfs een kabelbaan naar een uitzichtpunt. Maar we genoten er volop van met een lekker schijnend zonnetje er bij.

Geld verdienen met dollars
Toch besteedden we in eerste instantie niet al te veel aandacht aan de stad. We hadden namelijk een ander doel! In Argentinië zijn dollars en euro’s op staat namelijk zeer gewild. Met cash geld kun je tegen een bijzonder gunstige koers op straat geld wisselen. Deze transacties zijn enigszins in het grijze circuit, maar lijken volledig gedoogd te worden. We wisselden onze dollars tegen een koers van 1:12 op straat, waar je normaal zo’n 8,50 pesos krijgt voor je dollar. Prima deal dus! Hadden we ‘grotere’ briefjes gehad (van 100 ipv 20), dan hadden we zelfs nog een betere deal kunnen maken. Een tip voor iedereen die ooit naar Argentinië gaat dus, neem ruim voldoende cash geld mee! Het maakt je reis een heel stuk goedkoper. 🙂

We vonden het in eerste instantie best spannend om met een pak cash dollars over straat te lopen om te gaan wisselen. Maar in de praktijk stelde het eigenlijk nauwelijks iets voor. Een aantal mannen roept om ‘cambio’ (wisselen) of om dollars, daar moesten we zijn dus. We vroegen wat ze boden voor onze dollars, we onderhandelden een beetje en kregen daarna keurig netjes ons geld. Geen enkel probleem. En de politie staat er bij in de buurt en kijkt er naar.

Na deze transactie was het tijd om de stad wat beter te gaan verkennen. We slenterden door de straten, pakten de kabelbaan naar de top van de berg met het uitzichtpunt en wandelden over de trappen weer omlaag. We kochten vast een busticket naar Córdoba en vermaakten ons prima.

Empanadas!
Voor lunch waren we naar een restaurant geweest voor empenadas. Salta staat namelijk bekend als de plek waar deze heerlijke hartige hapjes zijn uitgevonden, dus die moesten we hier gegeten hebben. En ze smaakten uitstekend! Ook op culinair gebied waren we dus blij met Salta!

Bife de Chorizo
Maar dat zou zelfs nog beter worden… na een duik in het zwembad en wat relaxen in het guesthouse gingen we die avond voor onze eerste Argentijnse steak. En we werden niet teleurgesteld. Een fantastische Bife de Chorizo kregen we voor onze kiezen. De frietjes en salade die we er bij hadden besteld waren eigenlijk al overbodig, alleen de steak was meer dan voldoende. Sappig, fantastisch smakend vlees. Echt onovertroffen. Ik denk niet dat ik ooit eerder in mijn leven zo lekker vlees heb gegeten. En dat uiteraard in combinatie met een goede rode wijn. Viva Argentina!

Hop hop, paardje in galop
Na alle culinaire verwennerij van de eerste dag in Argentinië, werd het tijd voor iets anders. We waren door de eigenaar van het guesthouse enthousiast gemaakt om paard te gaan rijden. De omgeving van Salta schijnt hiervoor het meest geschikt te zijn in Argentinië. Maar met name maakte hij ons enthousiast met de lunch die na het paardrijden op het programma zou staan. Onbeperkt wijn en vlees van topkwaliteit. Wij hoefden dus niet lang na te denken!

We werden door een taxi opgehaald en naar de ranch gebracht in het midden van het groene, Argentijnse platteland. Daar werden de paarden gezadeld en konden we aan onze tocht beginnen. Beide waren (en zijn) we beginnelingen op het paard. Ik heb in Nieuw Zeeland al wel enkele keren paardgereden, wat geen doorslaand succes was (‘hoe krijg ik dat paard in z’n achteruit?’). Jacqueline heeft ooit misschien op een kinderfeestje (of op de kermis?) wel eens op een paard gezeten, maar dat was dus ook geen noemenswaardige ervaring. De paarden en gaucho an de ranch waren gelukkig uiterst geschikt voor onervaren ruiters, we voelden ons dus totaal veilig op het paard.
Het paardrijden was leuk, de omgeving was mooi en we gingen zelfs enkele stukken in galop.

Maar daarna begon het grote feest! Na terugkomst op de ranch stond de fles wijn al voor ons klaar. Na een eerste paar glazen, die volop bijgeschonken werden, konden we aan tafel. De barbecue lag vol met vlees en de tafel stond vol met allerlei lekker groentes en dergelijke. We kregen vlees op ons bord en wijn in ons glas tot we geen pap meer konden zeggen. Ondertussen was het erg gezellig met Enrique de eigenaar, andere gasten en de vrijwilligers. Toen we bommetje vol zaten en de taxi al een half uur stond te wachten, kregen we te horen dat we toch echt weer terug naar Salta moesten. We wilden nog niet, we wilden langer blijven op die heerlijke ranch met leuke mensen.. oja en lekkere wijn. Maar het feest was ten einde en we rolden de taxi in. Teruggekomen in Salta rolden we de taxi weer uit, rechtstreeks het bed in om onze roes uit te slapen.

Kerststalta
Nadat we de volgende dag weer ontnuchterd waren (de kater bleef gelukkig weg), gingen we nog eens het stadje zelf weer in. Jacqueline had namelijk haar zinnen gezet op een kerststalletje om het kerstgevoel al reizende vast te houden. En zo kwamen we aan bij een geinig winkeltje waar de ware kerststalta stond. We moesten alleen nog even onze voldoende liquide middelen halen om deze stal te bekostigen. Helaas hadden we geen dollars meer, dus moesten we dit keer geld uit de muur halen. Duur! En het duurde ook nog eens lang. Bij iedere pinautomaat stonden ellenlange rijen. Blijkbaar was het die dag payday geweest in Argentinië en hebben Argentijnen het liefst hun geld cash op zak. Wat wel te begrijpen valt gezien de inflatie in dit land. Maar uiteindelijk hadden we weer geld in onze handjes en even later een mooie kerststal, die Jacq nu nog steeds met alle voorzichtigheid in haar tas vervoert.

Kerstsferen in Salta, werd Jacqueline hierdoor geïnspireerd?

MAAM
Na de aankoop van de kerststal en een empenada on the go, gingen we naar een museum genaamd MAAM. In dit museum zijn drie gemummificeerde kinderen te zien die een aantal jaar geleden zijn opgegraven in een vulkaan in de buurt. Jaren geleden zijn ze door de Inca’s geofferd namelijk. Erg interessant om te zien en meer te weten te komen over de achtergrond hiervan.

De rest van de dag hebben we in ons mooie appartementje doorgebracht. Het begon namelijk enorm te stortregenen. Prima voor ons om verder te relaxen. Die avond pakten we de nachtbus naar Córdoba, de op een na grootste stad van Argentinië. We werden in de bus getrakteerd om een prima maaltijd met een glas rode wijn. Helemaal goed, dit land bevalt ons wel!

Foto’s