In mijn vorige blog waren al de avonturen te lezen die Berrie en ik in de eerste dagen Wales hebben meegemaakt. We verbleven in Betws-y-Coed en vanuit daar hebben we Snowdonia National Park verkend.
Blog deel 2: de avonturen in Pembrokeshire
In deze blog het tweede deel van onze reis door Wales. Na een dag reizen kwamen we rond een uur of zes aan op onze plek van bestemming, het dorpje Trefin in Pembrokeshire National Park. Een klein dorpje aan de kust, een handvol huizen, een pub en een hostel. En in dat hostel verbleven wij dus. The Old School Hostel was voor ons een uitstekende keuze. Schoon, netjes, relaxed, mooi ingericht en een bijzonder vriendelijke eigenaar die veel informatie kon geven over de omgeving. Wat mij betreft een hostel zoals een hostel behoort te zijn.
Pembrokeshire staat bekend om de prachtige kustlijn met dito natuur en het Coast Path. Dit pad langs de kust kust van Wales is op z’n mooist in Pembrokeshire, waar de ruige natuur en zee een grote aantrekkingskracht hebben op wandelaars. Het pad dat je wandelt geeft vrijwel continu zicht op de zee en leidt je langs hoge kliffen, woeste rotsen, groene natuur en uiteraard ook langs diverse weilanden waar de schapen of koeien nog alle ruimte hebben. Het is dan ook geen wonder dat dit een zeer geliefde route is om te lopen. Veel wandelaars trekken van langs deze prachtige route, maar zeker in het voorjaar waan je je nog steeds vaak alleen. Af en toe eens een paar wandelaars of locals die hun hond uit laten, dat is alles wat je tegenkomt. Tegelijkertijd is het relatief eenvoudig wandelen, aangezien je de kust volgt. Op af en toe een stijle klim tegen een klif omhoog na is het dus tamelijk vlak. En na iedere bocht of heuveltje word je weer getrakteerd op een volgend prachtig vergezicht langs de woeste kust van Wales.
Na aankomst zijn we onmiddellijk een klein stukje gaan wandelen in de omgeving van Trefin (op aanraden van onze gastheer). We pikten een stukje van het Coast Path mee. We kwamen nog loslopende paarden tegen, we rustten lekker uit in het zachte gras en we konden het uiteraard neit laten om regelmatig het pad te verlaten om weer op onderzoek uit te gaan op een klif. Een perfecte introductie van de pracht van Pembrokeshire dus! En na een dag flink reizen en stiekem toch ook veel wandelen waren we erg blij met de lokale pub The Ship Inn, waar we een voedzame maaltijd combineerden met een lekkere pint en een avondje Champions League kijken!
Foto’s:
St Davids & omgeving
Na een goede nachtrust in het prima hostel en dito ontbijtje pakten we de auto om naar het stadje in de buurt te rijden: St Davids. Een kleine stad met een mooie kathedraal en uiteraard in de omgeving volop mogelijkheden om stukken van het Coast Path te lopen. Dat is dus eigenlijk ook precies wat we hier gedaan hebben. Even het stadje verkend, paar mooie foto’s van de kathedraal gemaakt, broodje gegeten en daarna weer op avontuur langs de kust. Daarvoor zijn we namelijk naar Pembrokeshire gegaan! De ochtend hebben we dus weer een stuk langs de kust gewandeld vanaf Caerfai Bay. Het zonnetje scheen vrolijk, de natuur was prachtig. Heerlijk dus!
In de middag zijn we naar Whitesand beach gereden en hebben we vanaf daar ook weer een stuk langs de kust gewandeld. Dit was ook de enige middag dat het weer iets minder goed werd. Mist, wind en regen werd ons deel en ook al regende het niet hard, we werden wel kletsnat aan de kant van de wind. Maar daar lieten we ons natuurlijk niet door tegenhouden en we hebben alsnog een flink stuk van de kust verkend! Hier zou ook ergens langs de route ook een hunebed-achtige stapel stenen moeten liggen. We hebben lang gezocht en waarschijnlijk ook gevonden, maar
En in de avond, na een warme douche, hebben we onszelf getrakteerd op een zelfgemaakt maal met veel groente! En uiteraard ‘s avonds nog een pint en een lekker potje kaarten in the lokale pub!
Foto’s:
Dag wandelen op het Coast Path
Voor de donderdag hadden we een hele dag gepland om langs het Coast Path te gaan wandelen. Op aanraden van de eigenaar van het hostel pakten we de bus vanuit Trefin naar Trefasser om vanuit daar terug te wandelen. Een kleine 20 kilometer van het Coast Path zouden we op die manier gaan meemaken. Ideaal is dat er een bus rijdt die voornamelijk door wandelaars wordt gebruikt (en daar ook op is ingericht), dat maakt het ontzettend makkelijk om een stuk van het Coast Path te lopen.
Iets na tien uur werden we door het busje afgezet in de buurt van Trefasser, alwaar we al vrij snel het Coast Path weer vonden. Dat leidde ons dit keer langs vele steile kliffen, enkele inhammen en baaien met kiezelstranden, een oud hunebed (Neolithic burial chamber) en vele groene weides met lammetjes, schapen en/ of koeien. En ondertussen was het uitzicht onverminderd prachtig. Zeker toen rond een uur of 12 de lucht opentrok en we een stralende zon te zien kregen, die ons overigens ook een mooie rode kleur heeft bezorgd. Continue kijk je uit over de zee, rotspartijen en groene weides. Tijdens je pauzes zit je ergens in het gras of op een rotspunt en geniet je van de stilte en de pracht van de natuur. En gedurende de dag zie je nauwelijks mensen. Af en toe kom je wat locals tegen die hun hond uit laten en een paar keer ontmoetten we medewandelaars. Maar omdat iedereen in z’n eigen tempo loopt zijn mensen zo weer uit het zicht verdwenen (na een bocht of een beklimming in het pad bijvoorbeeld).
Wij beseffen overigens wel dat we ontzettend veel mazzel hebben gehad met het weer. Dankzij de zon was het weer een fantastisch mooie dag. Ook met regen zou je een prachtige natuur aantreffen, waar we ongetwijfeld ook volop van hadden genoten. Maar als je een of meerdere dagen wandelt dan is een zonnetje wel zo prettig natuurlijk. Maar daar ben je in Wales helaas nooit zeker van. Maar van een prachtige natuur gelukkig wel!
Wie meer wilt lezen over het wandelen en het Coast Path in Pembrokeshire kan ik deze site overigens van harte aanbevelen. Bijzonder veel nuttige informatie, in het Nederlands geschreven.
Foto’s:
Cardiff en de terugreis
Na drie dagen door te hebben gebracht in Snowdon National Park en Mt Snowdonia te hebben beklommen en drie dagen ons vermaakt te hebben aan de kust en op het Coast Path in Pembrokeshire, besloten we om toch ook nog een nachtje stad mee te pikken in de hoofdstad van Wales, Cardiff. Of het door de vermoeidheid van zes dagen actief wandelen kwam, of door het zonnetje dat een beetje wegbleef of misschien wel doordat we alweer enkele uren in de auto hadden gezeten weet ik niet… maar Cardiff kon ons niet echt volledig bekoren.
Natuurlijk, er waren wel een aantal bezienswaardigheden, met onder andere een groot kasteel in het centrum en een aantal kerkjes. En ik denk dat het zeker ook een prettige stad is om in te leven met een gigantisch park in het centrum en in Cardiff Bay is het ook goed toeven. Wij hebben een paar uurtjes doorgebracht in de stad, lopend vanaf ons airbnb-adres door het park naar het centrum en naar Cardiff Bay. We hebben het grote Millenium Stadium gezien, maar helaas was er geen voetbal- of rugbywedstrijd deze avond. Ook zijn we langs het kasteel gelopen en hebben we de oude kerk in het centrum gezien. Verder zijn we door naar Cardiff Bay gelopen en hebben we daar wat tijd doorgebracht. Helaas was het op dat moment ook erg rustig in Cardiff Bay en waren we er ook vrij snel uitgekeken. Uiteindelijk zijn we maar weer een goede pint gaan pakken in een leuke pub en hebben we de middag beëindigd met nog een paar potjes kaarten.
In de avond hebben we ingecheckt in het airbnb en zijn we in de buurt in het Art Center nog een goede hap gaan eten. Daar was die avond ook wat live muziek, dus daar vermaakten we ons prima! Maar uiteindelijk zijn we op tijd onder de wol gekropen, aangezien we de volgende dag nog een flinke reis voor de boeg hadden.
Na flink ontbeten te hebben in het airbnb zijn we op tijd de auto ingestapt. Omdat we nog wat tijd over hadden voordat we bij de ferry in Dover moesten zijn, wilde ik graag even afwijken van de route om Portishead te bezoeken. In dat dorpje vlakbij Bristol ben ik ooit geweest met een uitwisselingsproject op de basisschool. Ook is Portishead in vriendschap verbonden met Den Dungen, dus bij dat bordje wilde ik graag even op de foto. Ik herkende overigens niets meer van Portishead zelf, maar voor het idee en voor de foto was het leuk.
De reis naar Dover voorliep voorspoedig en met een te duur broodje bij een Service station achter de kiezen kwamen we ruim op tijd aan in Dover. Daarmee kwam een einde aan het links rijden, wat vrijwel probleemloos was verlopen deze week. We mochten weer de prachtige operatie meemaken om alle auto’s en vrachtwagens op de boot te krijgen en uiteindelijk zagen we de witte kliffen van Dover steeds kleiner worden. De ferry bracht ons uiteindelijk naar Duinkerken, omdat er wat wijzigingen waren gemaakt in het schema. Geen probleem voor ons, scheelt een klein kwartiertje rijden in ons voordeel. In Frankrijk stopten we ook nog even bij een gigantische hypermarchee, waar we nog wat flessen bier hebben ingeslagen. De pints in Wales smaakten prima, maar wat mij betreft gaat er niets boven een goed speciaalbiertje. Na ook nog een flinke burger verslonden te hebben gingen we vol goede moed richting Nederland, waar we rond half 11 in de avond uiteindelijk arriveerden. Berrie pikte zijn minute of fame nog even mee met een diepte-interview op 3FM en daarmee werd een superleuke week Wales afgesloten. Voor natuur- en wandelliefhebbers (en eigenlijk ook liefhebbers van kastelen) is Wales een bijzonder aan te raden bestemming! Wij hebben er in ieder geval volop van genoten.
Foto’s:
